Huidaandoeningen bij de Hond: Oorzaken, Symptomen en Behandeling
Uw hond is boven alles uw dagelijkse metgezel. Sinds enkele dagen observeert u een verandering in zijn gedrag: hij krabt zich, bijt zichzelf? Of lijkt zijn huid abnormaal? Huidaandoeningen bij de hond hebben verschillende oorsprong bij het dier, variërend van eenvoudige overgevoeligheid tot vlooienbeten tot auto-immuunziekten. Dit artikel is bedoeld om u te informeren over de belangrijkste ziekten, hun oorzaken, symptomen en behandelingen. Desalniettemin, ze zijn geen vervanging voor een diagnose die alleen uw dierenarts kan stellen. Als symptomen aanhouden of verergeren, is het essentieel om een afspraak te maken. Huidaandoeningen moeten niet lichtvaardig worden genomen en kunnen de kwaliteit van leven van uw hond aantasten. Een aangepaste behandeling is essentieel.
Wat zijn huidaandoeningen bij de Hond?
Onder de bekendste, hier zijn de meest voorkomende huidaandoeningen bij een hond:
- Canine atopische dermatitis of CAD: het lijkt op eczeem bij mensen. Het is een chronische en terugkerende ontsteking van de huid gerelateerd aan genetische predisposities. Raszuivere dieren zijn er meer vatbaar voor door de sterke selectieve druk. Het wordt geassocieerd met afwijkingen aan de huidbarrière, mogelijk verergerd door omgevingsfactoren.
- Schurft: Dit is een zoonotische parasitaire ziekte, wat betekent dat uw hond deze aan u kan overdragen.
- Ringworm: het is een besmettelijke en zoonotische schimmelinfectie die ontstaat door de groei van schimmels in de opperhuid.
- Vlooienallergiedermatitis of FAD: het is een ontsteking van de huid veroorzaakt door een overdreven reactie op vlooienbeten.
- Bacteriële folliculitis (oppervlakkige pyodermie): deze ziekte wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie voornamelijk van het type staphylococcus. Het komt veel bij honden voor in tegenstelling tot bij katten.
Huidaandoening bij de Hond: Wat zijn de mogelijke oorzaken?
Afhankelijk van het type aandoening en huidproblemen van uw dier, zijn de mogelijke oorzaken verschillend. Zo heeft canine atopische dermatitis, ook bekend als CAD, verschillende etiopathogeneses.
Een genetische predispositie is belangrijk bij rashonden, maar we vinden ook instabiliteiten van het huidmicrobioom, structurele afwijkingen van de huidbarrière, ontstekingen in verband met een falend immuunsysteem, het centrale of perifere zenuwstelsel, de emotionele toestanden van het dier en tot slot de omgeving.
Ter herinnering, bij deze pathologie zijn omgevingsfactoren verergerende factoren. Dus, onder deze factoren vinden we vervuiling, het klimaat (vochtigheid en temperatuur, kalkrijk water, voeding), de afwezigheid van een andere hond, verandering van huis na geboorte, gebrek aan contact met het platteland (geen bos) en een zeer schoon huis.
Wat betreft vlooienallergiedermatitis, het gaat voornamelijk om een gebrek aan antiparasitaire behandelingen. Antiparasitaire middelen moeten om de maand tot elke 3 maanden worden toegediend, afhankelijk van het veterinaire molecuul dat wordt gebruikt.
Schurft en ringworm zijn ziekten die door contact worden overgedragen van hond op hond en ook van vos op hond voor schurft.
Tenslotte is bacteriële folliculitis een beetje een bijzondere pathologie omdat het hier niet gaat om een externe besmetting. De staphylococcus, de bacterie die in 75 tot 80% van de gevallen verantwoordelijk is voor deze ziekte, is een opportunistische bacterie, wat betekent dat het van nature aanwezig is op de huid van het dier. Huidirritaties en kleine wondjes kunnen het gemakkelijker maken voor deze kiemen om de opperhuid binnen te dringen en aanleiding geven tot deze pathologie.
Wat zijn de symptomen van een huidaandoening bij de Hond?
De symptomen variëren afhankelijk van de onderliggende ziekte:
- Canine atopische dermatitis: De laesies zijn bilateraal en symmetrisch. Het manifesteert zich met roodheid en jeuk (krabben, bijten of likken) voornamelijk in de plooi gebieden (lip, oren, tussen de tenen, onder de oksels, in de lies...).
Deze pathologie verschijnt meestal bij een jong dier rond de leeftijd van 3 tot 4 maanden, hoewel de symptomen meer uitgesproken kunnen zijn tussen 6 maanden en 3 jaar. - Scabiës : Het belangrijkste symptoom is ernstige jeuk als gevolg van de tunnels gegraven door de parasieten in de opperhuid. De laesies kunnen bijna over het hele lichaam van het dier zichtbaar zijn. Het manifesteert zich met bultjes en korsten geassocieerd met haaruitval.
Als u jeuk ervaart, is het belangrijk om uw huisarts te raadplegen. - Ringworm: ringworm manifesteert zich met regelmatige, duidelijke haarloze gebieden, weinig ontstoken in de meeste gevallen, rond of met atypische vormen.
Als u laesies opmerkt of jeuk heeft, is het belangrijk om uw huisarts te raadplegen. - Vlooienallergiedermatitis: deze ziekte manifesteert zich door ernstige jeuk geassocieerd met meer of minder belangrijke haaruitval in de dorsolumbale driehoek, de achterkant van de dijen en de flanken.
Kleine bultjes kunnen aanwezig zijn. Deze pathologie is geassocieerd met ernstige jeuk. - Bacteriële folliculitis: in dit geval observeert men een zeer karakteristieke triade van laesies bestaande uit bultjes ook wel papels genoemd, pusblaasjes gecentreerd op de haar en een schilferende kraag.
Epidermale collarettes zijn schubben gerangschikt in een cirkel.
Hoe behandel je dermatose bij de Hond?
Behandelingen zijn specifiek voor elke ziekte, daarom is het belangrijk om niet systematisch een protocol te gebruiken dat in het verleden heeft gewerkt.
Diagnose, behandeling en preventie van atopische dermatitis
Atopische dermatitis moet profiteren van een behandeling gedurende het hele leven van het dier. Het zal worden aangepast met uw dierenarts om het zo veel mogelijk te verminderen. Desalniettemin kan een volledige stopzetting van de zorg leiden tot een verslechtering van de kwaliteit van leven van het dier en een aanzienlijke verslechtering van zijn gezondheidstoestand.
De aanvankelijke behandeling is gebaseerd op antihistaminica zoals cetirizine in de vorm van doekjes, corticosteroïden om het immuunsysteem te kalmeren, en tenslotte apoquel om de jeuk te verminderen. In geval van ernstige jeuk kan een injectie cytopoint worden aangeboden.
Het is belangrijk om antiparasitaire behandelingen bij te houden met veterinaire moleculen om verergering door vlooienbeten te voorkomen.
Aan de andere kant, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is het niet noodzakelijk om over te schakelen op een reeks hypoallergene hondenbrokken. In feite, het is zeldzaam om problemen met voedingsintolerantie te observeren. Als u er toch voor kiest om over te schakelen naar brokken voor gevoelige honden, is het noodzakelijk om de "extra's", zoals tafelresten en andere lekkernijen, te stoppen.
Diagnose, behandeling en preventie van schurft
Scabiës wordt meestal gediagnosticeerd via een huidafkrabsel gevolgd door microscopisch onderzoek.
De behandeling gebeurt via een pipet of een tablet. Het is een antiparasitair middel met een actief ingrediënt tegen de betreffende parasiet.
Diagnose, behandeling en preventie van ringworm
Ringworm wordt gedetecteerd via aanvullende onderzoeken zoals Wood's lamp, onderzoek van het haar onder een microscoop en uiteindelijk een mycologische kweek. Als de resultaten positief terugkomen, zal een lange behandeling van minimaal 4 tot 6 weken worden ingezet op basis van ketoconazol oraal en lokaal.
Vanwege de weerstand in de omgeving, is het belangrijk om regelmatig te stofzuigen en uw vloeren te desinfecteren met bleekwater gedurende de behandelperiode en de interacties met gezonde soortgenoten te beperken. Om de behandeling te stoppen, moet uw dierenarts 2 mycologische kweken uitvoeren die negatief moeten terugkeren.
Diagnose, behandeling en preventie van dermatitis
Dermatitis door vlooienallergie wordt het meest aangetoond door middel van een klein kammetje dat door de vacht wordt gehaald in combinatie met de kliniek. Deze kam helpt om vlooienpoep te verzamelen zodra deze aanwezig is.
De behandeling van FAD gebeurt in drie stappen. Ten eerste is het essentieel om de ontsteking en jeuk te kalmeren, waarom het waarschijnlijk is dat uw metgezel enkele dagen op cortisone wordt gezet. Vervolgens is het noodzakelijk om de vlooien te doden en dit gebeurt met antiparasitaire middelen van veterinaire kwaliteit. Deze behandeling moet gedurende het hele leven van het dier worden voortgezet.
Tot slot betreft het derde actiepunt het vermijden van herinfestaties. Hiervoor moet ook de omgeving van het dier worden behandeld met speciale producten die door uw dierenarts of onze Zoomalia-experts worden aangeboden. Bovendien, als u meerdere dieren heeft, is het belangrijk dat iedereen tegelijkertijd wordt behandeld om herinfestaties te voorkomen.
Diagnose, behandeling en preventie van folliculitis
Bacteriële folliculitis wordt voornamelijk gediagnosticeerd door klinisch onderzoek. Een cytologisch onderzoek wordt vaak parallel uitgevoerd om de grote aanwezigheid van bacteriën te bevestigen.
De behandeling wordt voornamelijk lokaal uitgevoerd. Het zal meestal bestaan uit een antiseptische shampoo op basis van chlorhexidine gevolgd door een lokaal antibioticum.
Adviezen om te onthouden! Hoe dan ook, als u een huidaandoening bij uw hond opmerkt, is het belangrijk om een afspraak te maken met uw dierenarts zodat een geschikte en overeenstemmende behandeling kan worden ingesteld. Het zal dan belangrijk zijn om de aanbevelingen letterlijk op te volgen om terugval te voorkomen. Dit artikel behandelt alleen de pathologieën die in de meeste gevallen worden gevonden, maar andere ziekten kunnen zich manifesteren zoals pemphigus foliaceus, diepe pyoderma's en vele anderen. Een strikte antiparasitaire behandeling helpt het optreden van bepaalde pathologieën te beperken of verergering van laesies te voorkomen. Daarom beveelt Zoomalia aan om anti-vlooien producten voor honden te gebruiken. Er zijn verschillende farmaceutische vormen beschikbaar: halsband, pipet of tablet. Het aantal toedieningen varieert afhankelijk van de gebruikte molecuul. Tot slot wordt aangeraden om uw hond niet meer dan drie keer per jaar te wassen (buiten de behandelingen die door uw dierenarts worden ingesteld). Het wassen met shampoos voor honden moet worden gedaan met aangepaste producten en niet met shampoos voor mensen vanwege het verschil in pH tussen hun huid en die van ons.
