De Gouldamadine

De Gouldamadine is een soort vink die bekoort door zijn kleurrijke verenkleed. Met paars, geel, rood en groen, soms een zwart hoofd, soms een rood hoofd, een witte borst, of zelfs een paarse borst, lijkt hij niet op enige andere vogel. Deze eigenschap maakt hem geliefd bij particulieren die hem in grote getale willen aanschaffen. Daarvoor is het essentieel om de behoeften van dit exemplaar op alle gebieden te kennen.

De Gouldamadine is vooral een vogel die zich voedt met zaden. Om zijn goede gezondheid te waarborgen wordt aanbevolen om hem witte millet, kanariezaad of Japanse millet te geven. Als het mengsel niet kant-en-klaar gekocht wordt, moeten de zaden geweekt en meerdere keren gespoeld worden. De zaden moeten elke dag in voldoende hoeveelheid gegeven worden en extra moeten toegevoegd worden tijdens de broed- en broedperiode. Hoewel deze zaadmengsels rijk zijn aan voedingsstoffen en complexe koolhydraten, zijn ze onvoldoende om een evenwichtige voeding te garanderen.

De Gouldamadine is gulzig op insecten die hen een interessante hoeveelheid eiwitten en calcium aanbrengen. Het is mogelijk om ze kevers, termieten, spinnen of vliegen aan te bieden die hen zullen smaken. Gezien de lage diversiteit van hun dieet, zijn voedingssupplementen essentieel voor de Gouldamadine. Zorg moet gedragen worden om hen de nodige vitamines voor hun gezondheid te verstrekken. Advies hierover kan ingewonnen worden bij een dierenarts omdat deze zeldzame soort uit Australië specifieke behoeften kan hebben.

De Gouldamadine behoort tot de soorten die van snel bewegen houden en opeenvolgende bewegingen maken. Om hem vrij te laten vliegen zoals hij dat wil, moet er een zeer lange kooi voorzien worden omdat hij zich enkel horizontaal verplaatst. Een volière is waar mogelijk te verkiezen omdat het meer ruimte biedt en de exotische vogels zoveel als ze wensen door hun leefgebied kunnen vliegen zonder het gevoel van beperking. Rustgebieden of zitstokken moeten er geïnstalleerd worden evenals nesten als de eigenaar kweek toestaat.

Dit type vogel houdt niet van verstoring dus de voerbak en het waterbakje moeten in de buurt van de kooideur geplaatst worden om ze te kunnen vervangen zonder de bewoners te storen. De bodem van de kooi moet bestaan uit fijn zand tot kokosvezel dat erg gewaardeerd wordt door de Gouldamadines, of bij gebrek daaraan, van krantenpapier. De kooi moet uit de tocht en op voldoende hoogte geplaatst worden zodat de vogels niet gestoord worden door kinderen.

Fokkers of dierenwinkels kunnen uitleggen dat het mogelijk is om een samenwonen met andere vogelsoorten te proberen maar over het algemeen gedijen Gouldamadines niet goed in deze opzet. De kleine vogels vinden ze direct te onrustig. Aangezien het om vogels gaat die van rust houden, is het beter om enkel deze soort in eenzelfde kooi of volière te houden. Aan de andere kant is het mogelijk om een paar Gouldamadines of zelfs meerdere in dezelfde volière te houden, wat de kweek door een proces van navolging aanzienlijk zal bevorderen aangezien een broedklare Gouldamadine vrouwtje levenslang een trouw paar vormt.

Daarom is een grote formaat volière noodzakelijk zodat elk vogel zich comfortabel voelt. Hoe groter deze is, hoe beter de vogels zich erin zullen voelen. Zitstokken van verschillende afmetingen moeten op verschillende hoogten geplaatst worden. Deskundigen zullen benadrukken dat het belangrijk is om er een helemaal bovenin de kooi of volière te plaatsen omdat dit type vogel hoogte waardeert en graag zijn omgeving observeert. Wat betreft voeding, zal de dierenarts aanraden om regelmatig sepia-schelpen in de kooi te plaatsen zodat de vogels erop kunnen pikken en van de calcium en andere vitamines die ze bevatten kunnen genieten.

Deze soort wordt bedreigd met uitsterven vanwege milieuredenen, maar ook door het gedrag van de ouders tegenover hun kroost. Het is niet ongewoon dat jonge vogeltjes uit het nest worden gegooid en vergeten door hun ouders. Het is daarom belangrijk om de kooi in de gaten te houden en het jonge vogeltje terug in het nest te plaatsen, ook al kan het fenomeen zich herhalen. Als dit probleem te vaak voorkomt, is het beter om de jongen van de ouders te scheiden en gebruik te maken van Japanse meeuwen die betere ouders zijn en zeer goed voor de eieren en de jongen zorgen.

Voor particulieren is het belangrijk om vanaf het begin te bepalen of ze willen dat hun huisvogels zich voortplanten, want deze periode vraagt veel toezicht en betrokkenheid. Er moet voor gezorgd worden dat de eieren niet te licht zijn, dat er voldoende voeding is voor de jongen en dat ze geaccepteerd en gelukkig in het nest zijn. Als de betrokken persoon zich daar niet toe in staat voelt, is het beter om de gesloten nesten en de elementen die hun constructie bevorderen te verwijderen om voortplanting te voorkomen. Weet dat een vrouwtje tussen de 4 en 7 kleine eitjes legt bij elke leg, drie keer per jaar.