Alvleesklierontsteking bij de Kat: Oorzaken, Symptomen en Behandeling
De alvleesklierontsteking bij de kat is een ziekte die niet licht opgevat mag worden. Deze ontsteking van de alvleesklier treedt gewoonlijk op bij onze vrienden de katten als gevolg van een infectie. Het heeft als direct gevolg de verstoring van de goede werking van dit orgaan, dat verantwoordelijk is voor de productie van insuline en vele spijsverteringsenzymen. Soms acuut, soms chronisch, is het in elk geval altijd kwaadaardig.
Omdat de symptomen moeilijk te identificeren zijn, is het beter ze te kennen en te herkennen, om zo snel mogelijk over te gaan tot diergeneeskundige zorg wanneer de aandoening optreedt. Om u te helpen deze ziekte te voorkomen en te behandelen, leggen we in dit artikel de oorzaken, symptomen en behandelingen van alvleesklierontsteking bij de kat uit.
Wat zijn de oorzaken van alvleesklierontsteking bij de kat?
Elke kat kan in de loop van zijn leven alvleesklierontsteking ontwikkelen - ongeacht zijn leeftijd, geslacht of ras. Als u een of meerdere katten in huis heeft, wees dan altijd attent op het ontstaan van deze ziekte, die helaas fataal kan zijn als ze niet op tijd behandeld wordt.
Toch zien we een aantal factoren die sommige katten meer dan anderen kunnen predisponeerren voor deze ontsteking. Onze Siamese raskatten zijn bijvoorbeeld meer vatbaar voor alvleesklierontsteking. Op dezelfde manier is er een direct verband tussen dit syndroom en de fysieke activiteit van het dier: de binnenkatten en de overgewicht katten zijn er meer aan blootgesteld.
Hoewel we gewoonlijk spreken van de alvleesklierontsteking bij de kat alsof het een unieke aandoening betreft, bestaan er in werkelijkheid twee types: acute alvleesklierontsteking en chronische alvleesklierontsteking. De symptomen en gevolgen van deze twee aandoeningen zijn zeer vergelijkbaar, maar de oorzaken kunnen verschillen.
De chronische alvleesklierontsteking is meestal te wijten aan een of meerdere anomalieën in het metabolisme van uw kat: een disfunctie van het immuunsysteem (gerelateerd aan een ziekte zoals feline leukose of het feline immunodeficiëntievirus), een eerdere aandoening (hypercalciëmie, diabetes, hyperthyreoïdie), of een insufficiëntie (hepatisch, biliair, spijsvertering of nier).
De acute alvleesklierontsteking wordt vaker veroorzaakt door een externe gebeurtenis: het kan worden getriggerd door inname van toxische of allergene medicijnen (zoals bepaalde antibiotica), door een virale of bacteriële infectie (feline herpesvirus, feline calicivirus, virus van feline infectieuze peritonitis), door het verschijnen van een tumor of door het optreden van een ongeluk of een val.
Maar in de overgrote meerderheid van de gevallen kennen we de exacte redenen voor de ontwikkeling van alvleesklierontsteking bij de kat niet. We spreken dan van een "idiopathische" ziekte. Aangezien de ontsteking snel ernstige gevolgen kan hebben, wordt het stellen van de diagnose en dan de behandeling belangrijker dan het zoeken naar oorzaken.
Wat zijn de symptomen van alvleesklierontsteking bij de kat?
Net zoals het moeilijk is om de oorsprong van deze ziekte te kennen, wordt gezegd dat alvleesklierontsteking bij de kat complex is om te identificeren: dit komt omdat de symptomen over het algemeen niet kenmerkend zijn, en gemakkelijk kunnen worden verward met die van meer goedaardige aandoeningen. De manifestaties van acute alvleesklierontsteking zijn echter plotselinger en zichtbaarder, terwijl die van chronische alvleesklierontsteking meer verraderlijk en verspreid zijn.
Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn het verlies van energie (dat zich uit in apathie en een gebrek aan reactie op sociale interacties) en de afname van de eetlust (die kan leiden tot totale anorexia), resulterend in gewichtsverlies van de kat. In ernstigere gevallen zal uw kat last hebben van buikpijn, koorts, spijsverteringsproblemen (herkenbaar aan dunne of zelfs bloederige ontlasting en aan frequent overgeven), uitdroging, geelzucht of nierfalen.
Aangezien deze symptomen niet specifiek zijn voor alvleesklierontsteking, kan de diagnose alleen door een dierenarts worden gesteld na meerdere onderzoeken. De arts zal gewoonlijk bloedonderzoek, röntgenfoto's, echografie, CT-scans of MRI's, meting van pancreasenzymen zoals amylase en lipase, meting van bloedsuikerspiegel en nierfunctie, of zelfs een lipidenprofiel voorschrijven. De dierenarts voert in sommige gevallen ook een biopsie uit om de pancreascellen of -weefsel te analyseren.
Wanneer alvleesklierontsteking is bevestigd, hangt de prognose af van de mate van ontwikkeling van de ziekte: in het eerste stadium ontwikkelt deze ziekte zich gewoonlijk tot diabetes, exocriene pancreasinsufficiëntie of obstructie van de galwegen. In een gevorderd stadium kan het leiden tot leverlipidose, die onmiddellijk behandeld moet worden, omdat het de dood van de kat kan veroorzaken. In de meest ernstige gevallen kan de ontsteking zich uitbreiden en verergeren tot gegeneraliseerde necrose, die het hele lichaam kan aantasten en de levensverwachting van het dier in gevaar kan brengen.
Hoe uw kat reageert op de behandeling zal ook de snelheid van zijn herstel bepalen: sommige katten zijn gevoeliger dan andere voor bepaalde soorten medicijnen, en alleen uw dierenarts zal de juiste therapeutische reactie kunnen kiezen, afhankelijk van de bijzonderheden van uw huisdier.
Hoe behandel je alvleesklierontsteking bij de kat?
Allereerst de behandelingen als we deze bespreken, laten we nu de oplossingen bekijken die beschikbaar zijn om alvleesklierontsteking bij de kat te genezen. Zoals u begrepen heeft, gaan alvleesklierontsteking en katten niet goed samen: wanneer de diagnose is gesteld, moet er zo snel mogelijk een behandeling worden gestart.
Voor de verlichting van symptomen zal de dierenarts gewoonlijk pijnstillers, ontstekingsremmers en pijnmedicatie voorschrijven, evenals behandelingen tegen braken of diarree. Als uw kat tekenen van uitdroging vertoont, zal ook het plaatsen van een infuus overwogen worden. Een antibiotische behandeling kan worden voorgeschreven in geval van infectie, om deze te stoppen en verdere verspreiding naar andere vitale organen te voorkomen.
De dierenarts zal de kracht en de omvang van de behandeling bepalen. Logischerwijs zullen deze factoren opnieuw afhangen van het stadium van ontwikkeling van de ziekte, evenals van de intensiteit van de symptomen. Over het algemeen zal een acute alvleesklierontsteking een onmiddellijke en bijzonder intensieve behandeling vereisen. Wanneer de alvleesklierontsteking chronisch is, is de behandelingsduur vaak langer - in sommige gevallen moet de kat zelfs levenslang behandeld worden en regelmatige onderzoeken ondergaan om de ontwikkeling van de pathologie en de mogelijke gevolgen te monitoren.
Ondanks de moeilijkheid om de oorzaken van alvleesklierontsteking te kennen, is het mogelijk om bepaalde adviezen op te volgen om de verschijning ervan te vertragen. Dit zijn "gezond verstand" voorzorgsmaatregelen die in het algemeen de goede gezondheid van uw dier zullen bevorderen en de kans op allerlei ziektes zullen verminderen: bied een uitgebalanceerd en passend dieet aan, zorg voor regelmatige fysieke activiteit, let op zijn constante hydratatie, en verrijk zijn dieet met voedingssupplementen.
Welk voedsel moet je geven aan een kat getroffen door alvleesklierontsteking?
Op dit punt is het belangrijk om op te merken dat sommige supplementen zijn aangepast (en in sommige gevallen direct voorgeschreven door de dierenarts) voor katten met alvleesklierontsteking. Bijvoorbeeld, om de eetlust van uw zieke kat te stimuleren, worden supplementen op basis van vitamine B12 met name aanbevolen. Andere actieve ingrediënten zoals pancreatine zorgen ervoor dat uw kat de enzymen krijgt die het mist, vanwege de vertraging van de alvleesklieractiviteit.
Wat betreft het algehele voedingsregime van een kat die alvleesklierontsteking heeft opgelopen, raden we u natuurlijk aan om de adviezen van uw dierenarts te volgen. Hij zal over het algemeen aanbevelen de porties van de verschillende maaltijden te verkleinen; het idee is om uw kat aan te moedigen om in kleinere hoeveelheden te eten, regelmatig. Zorg ook voor de dagelijkse hydratatie van uw metgezel!
Een andere goede praktijk is om te kiezen voor gemakkelijk verteerbaar droogvoer of natvoer, en arm aan vet: deze zullen bijzonder gunstig zijn gezien de spijsverteringsproblemen van uw kat. Als de alvleesklierontsteking evolueert naar diabetes, zal het ook belangrijk zijn om een voeding specifiek voor diabetische katten te kiezen.
Samenvattend is alvleesklierontsteking bij de kat een ernstige ziekte, maar die kan worden behandeld als het op tijd wordt gediagnosticeerd. Ook is de beste manier om tegen alvleesklierontsteking te vechten, het dagelijks welzijn van uw kat te waarborgen! Zoals altijd, pas zijn voeding aan aan zijn leeftijd, ras, en gewicht, bied hem een dagelijkse en gepaste fysieke activiteit aan, en bezoek regelmatig uw dierenarts om een gezondheidscontrole te doen. Zonder dat u bij het minste teken van symptomen alarm moet slaan, wees altijd waakzaam voor het gedrag van uw kat: een verlies van eetlust of een verlies van energie zijn zelden onschadelijk, en zouden moeten leiden tot een medisch onderzoek als ze meerdere dagen aanhouden. Dit zijn allemaal goede reflexen die dag na dag bijdragen aan een uitstekend gezonde kat, comfortabel op alle vier zijn pootjes!
