Horsfield schildpad: Alles wat je moet weten!

De Horsfield schildpad, ook wel bekend als de steppeschildpad of Russische schildpad, is zeer geliefd bij liefhebbers van reptielen met schelpen of schubben. Het is een kleine, bijzonder zachtaardige en aanhankelijke schildpad die alle kinderen zal bekoren als je er een in je tuin plaatst. Ze is verwant aan de Hermann's schildpad en de Griekse schildpad. Ze houdt van warme en droge plekken, maar mijdt vochtigheid en koude wind.

Foto credit: Adobe Stock

Ontstaan op aarde 200 miljoen jaar geleden, is deze landschildpad afkomstig uit grote delen van Centraal-Azië, voornamelijk in Iran, Pakistan, Afghanistan, Tadzjikistan, Turkmenistan en Oezbekistan. Ze woont in de centrale Aziatische steppen en in woestijnachtige gebieden die zich kenmerken door zeer koude winters en zeer warme zomers. Ze beleefde haar glorietijden omdat ze de eerste Russische schildpad was die in 1968 de ruimte in reisde.

Afkomstig uit regio's met een streng klimaat, is ze zeer goed aanpasbaar aan klimatologische omstandigheden. Wanneer de condities niet gunstig zijn, graaft ze zich in. Ze houdt van graven. In gevangenschap is het een kalm en aanhankelijk klein dier, sociaal en zeer charmant. Ze went goed en is makkelijk te verzorgen. Omdat ze herbivoor is, is ze helemaal niet agressief. Als volwassene verplaatst ze zich graag in de natuur, zoekt ze haar eigen voedsel en geniet ze van de zon.

Het is een kleine schildpad, het mannetje meet ongeveer 15 cm, het vrouwtje 25 cm, ze weegt maximaal 2 kg. Haar schild is laag en rond, haar voorpoten zijn kort en stevig, eindigend op vier vingers en vier klauwen, om de grond te kunnen graven en zich in te graven. Haar ovale schild varieert van bruin tot olijfgroen, met zwarte vlekken die beginnen bij de areola. Haar onderkant van het schild is laag en zeer dicht bij de grond, waardoor haar lichtgele lichaam zichtbaar is. Haar hoofd is krachtig en vierkant, met een goed ontwikkelde en scherpe snavel. Haar staart eindigt in een gehoornde punt.

Wil je een steppeschildpad aan je tuin toevoegen? Dat is een goed idee, maar je moet wel weten hoe je ervoor moet zorgen.

Ze is een herbivoor, dus eenvoudig te voeren. Ze eet veel plantaardige soorten die ze in het gras vindt: paardenbloem, cichorei, weegbree, klaver, waar alle landschildpadden dol op zijn. Maar je kan haar ook geteelde groenten geven, zoals radijsgroen of selderijblad, spinazie; ze zal altijd blij zijn om nieuwe gerechten te ontdekken. Ze houdt ook van kleine insectjes die ze vindt terwijl ze rondloopt. Je kunt haar fruit geven, zoals aardbeien, tomaten, maar in kleine hoeveelheden, niet meer dan 10% van haar voedsel om haar spijsvertering niet in de war te brengen. Ze is erg dol op vijgen, die haar geen overlast bezorgen.

Een landschildpad eet niet noodzakelijkerwijs elke dag, ze kan meerdere dagen zonder eten, en dan drie dagen later alles opeten. Ze reguleert haar eigen voedselinname. Ze drinkt niet of nauwelijks, want ze haalt het water uit haar voedsel, maar ze kan behoefte hebben om zich onder te dompelen om af te koelen en dan wat water te drinken. Je kunt haar voedsel verspreiden zodat ze het zelf kan vinden.

Om haar gelukkig te maken moet haar buitenverblijf beschut zijn tegen regen en wind. Hoe groter het is, hoe beter voor haar, ongeveer tien keer haar grootte. Omdat ze erg goed zijn in klimmen, moet het verblijf minstens 40 cm hoog zijn en 30 cm ingegraven zijn, omdat ze heel goed weten hoe ze gangen moeten graven. Maar pas op voor roofdieren . Een schildpad, vooral als ze klein is, is zeer kwetsbaar. Ze kan prooi worden van katten of honden, ratten of grote vogels die in uw tuin rondvliegen. Het verblijf moet daarom goed afgesloten, overdekt en beveiligd zijn.

De Russische schildpad is actiever dan de Hermann's schildpad, ze geniet ervan om rond te lopen, kleine aardehopen te beklimmen, zich te verstoppen in potten of onder struiken. Een plaatsing op het zuiden is het beste. Maar een waterbron is essentieel zodat ze zich kan verfrissen.

Het mannetje is tijdens de paartijd zeer actief en kan zelfs gewelddadig zijn tegen zijn partner. Als hij een ander mannetje tegenkomt, kan hij met hem vechten. De paring vindt plaats drie weken na de hofmakerij, meestal van eind maart tot half april. Twee maanden later zal het vrouwtje een gat graven om meerdere legsels van 4 eieren met ongeveer 20 dagen tussenpozen te leggen. Om uit te komen hebben ze een zekere warmte nodig. Zodat de kleintjes kunnen groeien, moeten ze binnen gehouden worden, in een warm en vochtig terrarium.

Het is een sterke schildpad die wel vijftig jaar kan leven, maar ze is gevoelig voor vochtigheid. Als haar leefomgeving te vochtig is, loopt ze risico op een rhinitis die fataal kan zijn. Ze bereikt haar seksuele volwassenheid tussen 7 en 11 jaar, afhankelijk van de ondersoort en hybride schildpadden.

Aangezien deze soort schildpad moet overwinteren, is het belangrijk om haar levenscyclus te respecteren en haar in winterslaap te brengen van oktober tot maart. Voorafgaand moet ze een week vasten zodat ze haar darmen kan legen en daarna moet ze in een ruimte onder de tien graden geplaatst worden.

De landschildpad is een beschermde diersoort. Het is dus noodzakelijk om een houdmelding te doen als je er een wilt adopteren. Het is een snelle en gratis procedure die via internet kan worden gedaan. Niet doen plaatst je in de illegaliteit.

De steppeschildpad is erg sympathiek, en men raakt er snel aan gehecht. Ze zal altijd door kinderen gewaardeerd worden, maar het is belangrijk om vooral voor haar welzijn te zorgen.

Gerelateerde artikelen:
Landschildpad: Alles wat je moet weten!
DIY Workshop: Een buitenverblijf voor mijn landschildpad
Welke voeding voor mijn landschildpad?