Baardagame: Alles wat u erover moet weten!
Bent u een beginnende of ervaren terrariënhouder en overweegt u een baardagaam te adopteren? U maakt een uitstekende keuze, maar het is belangrijk om bepaalde belangrijke informatie over deze grote hagedis te hebben. De baardagaam, Pogona vitticeps in het Latijn, ook bekend als pogona in Frankrijk, kan tussen de 40 en 60 centimeter lang worden en behoort tot de orde van de geschubde reptielen, of reptielen met schubben.
Het is een van de meest populaire dieren onder terrariumliefhebbers, omdat het, hoewel het enige speciale verzorging vereist, toegankelijk is voor iedereen, inclusief beginners. Daarnaast is het een sociaal dier dat er niet bang voor is om banden met mensen te scheppen. Ontdek in dit artikel de oorsprong van dit dier, zijn levensstijl en zijn behoeften.
De oorsprong van de Baardagaam
De baardagaam dankt zijn naam aan de specifieke schubben die hij op zijn hals en aan de zijkanten van zijn hoofd heeft. Deze zijn anders dan de andere schubben op zijn lichaam en zijn in de vorm van doornen die hij kan oprichten door dat deel van zijn lichaam op te blazen. Een fysiek kenmerk dat hem van pas komt in stressvolle situaties of gevechten met soortgenoten tijdens de voortplantingsperiode.
Pogona vitticeps werd voor het eerst beschreven in 1926 door de Duitse zoöloog Ernst Ahl. Aanvankelijk geplaatst in het geslacht Amphibolurus, wordt het nu geclassificeerd in het geslacht Pogona, binnen de orde van de geschubde reptielen, onderorde Sauria en infraorde Iguania. Het is nauw verwant aan andere reptielen zoals kameleons en leguanen, met wie het bepaalde kenmerken deelt.
Dit koudbloedige dier heeft zijn oorspronkelijk leefgebied in de grote woestijngebieden van Australië waar hij endemisch is. Hij komt vooral voor in Nieuw-Zuid-Wales, Zuid-Australië, het Noordelijk Territorium, Victoria en Queensland. Zijn habitat bestaat uit savannes en rotsachtige woestijnen waar hij een omnivoor dieet volgt. Hij voedt zich namelijk met bladeren, bloemen, fruit, maar ook met insecten, wormen, spinnen en kleine dieren zoals knaagdieren en andere hagedissen die kleiner zijn dan hijzelf. De baardagaam is een behendige en geduldige jager die insecten en kleine dieren op de loer jaagt.
Het karakter van de Baardagaam
De baardagaam is een dagdier dat leeft gedurende de dag en 's nachts rust. Hij houdt van de warmte van de zon of, bij gebrek daaraan, van kunstmatige warmte. Om zijn circadiaans ritme te respecteren, heeft hij 12 uur licht en 12 uur duisternis per dag nodig. Hij houdt ook van temperaturen die hem aan zijn oorspronkelijke omgeving herinneren, de droogheid, de hitte van de klimaten van de tropische tot droge steppen.
Als deze reptiel zo'n groot succes is onder terrariumliefhebbers, dan is dat om twee hoofdredenen. Ten eerste, om zijn unieke fysieke verschijning en grote schoonheid en, ten tweede, om zijn vriendelijke karakter en zijn specifieke gedragingen.
Hoewel baardagamen vaak vijandig zijn tegenover hun soortgenoten, hebben ze geen angst voor mensen en naderen ze hen met groot gemak.
De vijandigheid van baardagamen ten opzichte van elkaar betekent dat het afgeraden wordt om twee mannetjes in hetzelfde terrarium samen te laten leven. Ze zouden herhaaldelijk kunnen vechten tot de dood van een van hen. De coëxistentie tussen twee vrouwtjes is mogelijk als ze zijn geadopteerd en in hetzelfde terrarium geplaatst terwijl ze nog heel jong zijn.
De baardagaam vertoont enkele specifieke en unieke gedragingen. Onder deze:
- Defensieve reflexen: deze manifesteren zich wanneer het specimen zich in gevaar voelt, in het bijzonder wanneer hij geconfronteerd wordt met een ander mannetje of een ander dier dat hij als gevaarlijk beschouwt. De draak zwelt dan zijn keel op om zijn doornachtige schubben op te zetten die donkerder kunnen worden, hij opent zijn bek wijd en gaat rechtop staan op zijn achterpoten. Om zijn dominantie te tonen, kan hij ook zijn hoofd knikken en wanneer hij zich echt bedreigd voelt, kan hij sissen. Dit sissen wordt in de natuur gericht aan zijn roofdieren en kan de aankondiging van een op handen zijnde beet zijn. Net als veel andere hagedissen, houdt de baardagaam van het zitten op hoge plaatsen, omdat het voor hem een manier is om zich in de natuur veilig te voelen.
- Staartbewegingen: wanneer de baardagaam eet of op zoek is naar voedsel, kan hij zijn staart zijdelings bewegen. Deze staartbewegingen kunnen worden waargenomen als hij zijn voeding zoekt waar u deze gewoonlijk plaatst. Sommige staartbewegingen kunnen echter symptomen van een botziekte zijn. In dat geval lijken de bewegingen meer op spasmen dan op natuurlijke bewegingen.
- Graven van holen : de baardagaam, mannetje of vrouwtje, kan soms beginnen te graven in zijn terrarium. Dit is een normaal en natuurlijk gedrag dat door verschillende redenen kan worden verklaard. De draak kan graven omdat het een vrouwtje is dat op het punt staat eieren te leggen. Stress, gebrek aan ruimte en voedsel kunnen ook oorzaken zijn van dit fenomeen, net als stress veroorzaakt door ongeschikte verwarming, verlichting of vochtigheid.
Het uiterlijk van de Baardagaam
De baardagaam is een middelgrote hagedis. Bij de geboorte meet hij ongeveer 8 centimeter, maar als volwassene kan hij 45 tot 60 centimeter lang worden, met een staart die meer dan de helft van zijn totale lengte uitmaakt. Hij kan 250 tot 500 gram wegen. De vrouwtjes zijn kleiner en lichter dan de mannetjes.
Hij heeft dunne maar stevige poten met lange vingers die eindigen in indrukwekkende klauwen. Zijn hoofd is breed, driehoekig van vorm, omringd aan de zijkanten en onderkant bij de nek met stekelige schubben. De draak heeft grote ronde ogen met een marmereffect.
Mannetjes onderscheiden zich van vrouwtjes door de aanwezigheid van femorale poriën op de binnenkant van de dijen. Deze poriën dienen om feromonen af te geven waardoor het mannetje zijn territorium afbakent en seksuele partners aantrekt. Mannetjes hebben ook bulten aan de zijkant van de staart, dit zijn hun voortplantingsorganen.
Het lichaam is bedekt met schubben van verschillende kleuren. Kort na de geboorte is het al mogelijk om te zien wat de dominante kleur van de draak zal zijn: bruin, grijs, zandkleurig of oranje, met lichtere tinten op alle delen van het lichaam.
In de natuur heeft de baardagaam een levensverwachting van 3 tot 8 jaar, in gevangenschap kan hij tussen 6 en 10 jaar leven. De levensverwachting van de vrouwtjes is minder vanwege de vele legperiodes die hen verzwakken. Ze worden zelden ouder dan 8 jaar.
De Baardagaam in het dagelijks leven
In het dagelijks leven is de baardagaam makkelijk te onderhouden, maar vereist hij speciale aandacht, vooral wat betreft zijn voeding, temperatuur en licht.
Voeding
Als u een jonge pogona adopteert, dat wil zeggen jonger dan een jaar, moet u weten dat zijn voeding met de tijd evolueert. In het begin van zijn leven kan hij tot een dozijn krekels om de twee dagen eten. De krekels kunnen worden bestrooid met calcium om de groei van de pogona te bevorderen. Op deze leeftijd kan de hagedis ook kleine stukjes groente of sla eten.
Vanaf de leeftijd van één jaar is de baardagaam volwassen en kan dan hoofdzakelijk gevoed worden met planten, groenten zoals witlof, courgette, wortels, sla, gesneden in kleine stukjes, maar geen fruit. Ook moet hij kakkerlakken, krekels, wormen en krekels gevoerd worden. Voedingssupplementen, vooral vitamine D3 en calcium blijven nodig, maar niet bij elke maaltijd.
Let op, water en voedsel moeten aan de koele kant van het terrarium worden geplaatst.
Habitat
Het terrarium moet voldoende groot zijn. Voor een alleenstaande volwassen baardagaam zijn de minimumafmetingen 120 cm X 70 cm X 70 cm noodzakelijk. Het terrarium mag natuurlijk niet leeg zijn, het moet adequaat worden ingericht om aan alle behoeften van de reptiel te voldoen. Wat betreft het substraat, zand is ten strengste verboden omdat het kan worden ingeslikt door de draak, wat kan leiden tot obstructie van zijn darmen.
Vervolgens moet een passende schuilplaats worden ingericht naar de morfologie en de grootte van de pogona. Het is met name belangrijk om rekening te houden met de grootte, want een schuilplaats ontworpen voor een gecko zou bijvoorbeeld niet geschikt zijn. De schuilplaats moet in de schaduw worden geplaatst, waar hij zich kan verbergen. Het terrarium kan worden ingericht met rotsen en takken die breed genoeg zijn om als zitplaats te dienen.
Temperatuur en licht
De pogona komt oorspronkelijk uit een droog of semi-droog gebied, dus het heeft een terrarium nodig met een hoge temperatuur en voldoende licht gedurende de dag, met UV-A en UV-B. Om aan deze eisen te voldoen, kunt u een UV-neonverlichting installeren en een spot van 40 watt aan één kant van het terrarium. Deze kant zal het warme punt van zijn habitat zijn dat overdag op een temperatuur tussen 40 en 45 °C moet worden gehouden. De andere kant, kouder, zal worden gebruikt om water en voedsel te plaatsen.
Omdat de baardagaam 12 uur licht per dag en 12 uur duisternis per nacht nodig heeft, moeten de neon en de spot 's nachts uit om zijn cyclus te respecteren. Echter, moet er ook aandacht worden besteed aan het niet te sterk dalen van de temperatuur 's nachts. De temperatuur mag 's nachts inderdaad niet onder de 16 °C dalen. Om dit te bereiken, kunt u gebruik maken van een verwarmingsmat.
Een bad water op een temperatuur van 31°C verbetert het comfort van de pogona en helpt uitdroging van zijn huid te voorkomen, terwijl het hem ook helpt bij de spijsvertering.
Samenleven en voortplanting
Als u meerdere baardagamen wilt houden, moet u weten dat u moet vermijden om twee mannetjes samen te laten leven. Als u van plan bent baardagamen te fokken, dient u te weten dat dit afgeraden wordt voor beginners, omdat het moeilijk te beheren is. Echter, u moet absoluut vermijden om slechts één vrouwtje met een mannetje samen te zetten. De laatste kan in de paartijd het vrouwtje zo uitputten dat ze sterft. Er moeten dus twee legrijpe vrouwtjes zijn voor één baardagaam.
Baardagamen bereiken seksuele volwassenheid op de leeftijd van 18 maanden en hebben een snelle voortplanting, met een gemiddelde draagtijd van 21 dagen. Het vrouwtje legt vijf keer per jaar eieren, met nesten die tot 30 eieren per legsel kunnen gaan.
Samenvattend, de baardagaam is een aangename soort om te houden, met interessant gedrag en ondanks zijn specifieke behoeften, is het gemakkelijk om voor te zorgen. Bovendien is het geen bedreigde soort.
