De Chinchilla: Alles over deze succesvolle huisdierrongeur
De chinchilla huisdierrongeur is een nachtdier dat behoort tot de Nieuwe Huisdieren, de NHC. Sinds ongeveer vijftien jaar is hij zeer succesvol vanwege zijn zachtheid, rust en behoefte aan aandacht. Zijn vacht is extreem zacht en zeer dicht. Hij werd lange tijd gedood voor deze vacht en bestaat bijna niet meer in het wild.
De chinchilla is een schuchter dier dat er niet van houdt te vaak gehanteerd te worden. Hij heeft een rustige omgeving en geduld nodig. Het adopteren van een chinchilla thuis vereist het nemen van bepaalde voorzorgsmaatregelen.
De Chinchilla: zijn Geschiedenis
De chinchilla is een klein knaagdier afkomstig uit Zuid-Amerika. Aan het begin van de 20e eeuw werd hij gefokt voor zijn extreem zachte en zijdeachtige vacht. Maar sinds ongeveer vijftien jaar is hij een NHC, een nieuw huisdier.
Dit kleine herbivore zoogdier behoort tot de knaagdierfamilie. Zijn natuurlijke habitat bevindt zich in de Andes, op de droge hoogvlaktes, maar hij is bijna verdwenen in het wild omdat hij intensief bejaagd werd voor zijn uitzonderlijke vacht. In de Verenigde Staten wordt hij sinds 1923 voor zijn vacht gefokt en hij kwam in de jaren '50 naar Europa.
In Zuid-Amerika zijn er twee soorten chinchilla's, degene met een lange staart die leeft tussen 400 en 1500 meter hoogte en degene met een korte staart die leeft tussen 3500 en 4500 meter hoogte. De huischinchilla is de soort met de lange staart.
- Lengte: 25 cm ;
- Gewicht: 450 gr tot 800 gr ;
- Lange staart: 20 cm ;
- Levensverwachting: 10 jaar ;
- Drachtduur: 112 dagen ;
- Leefwijze: nachtelijk.
Het uiterlijk van de Chinchilla
De chinchilla lijkt een beetje op een konijn maar met ronde oren en een lange staart. Hij is 20 tot 35 cm lang met een staart van 15 tot 25 cm. Hij weegt 450 tot 600 gram voor mannetjes en 550 tot 800 gram voor vrouwtjes. Zijn kop is massief, driehoekig van vorm met twee grote ronde en weinig behaarde oren. Zijn grote ogen zijn rond en zwart of rood. Zijn mond is klein en de krachtige snijtanden zijn oranje. Zijn lichaam is compact zonder duidelijke scheiding tussen het hoofd en het lichaam.
De achterpoten zijn meer ontwikkeld dan de voorpoten en voorzien van antislipkussentjes. De klauwen zijn kort. De voorpoten hebben vier grijpgrage vingers en een kortere vinger. Zijn staart is dik, lang en pluizig. Het dient als ondersteuning en balanceren (zoals bij kangoeroes).
Hij heeft een zeer dichte vacht op het lichaam, zacht en zijdeachtig. Het is zelfs de dichtste vacht van alle landsoorten. Er zijn grijsblauwe chinchilla's (hun originele kleur) maar ook wit, beige, room, donkerbruin...
Het karakter van de Chinchilla
De chinchilla is een nachtelijk dier dat in staat is om sprongen van een meter hoog of lang te maken. Hij laat verschillende kleine kreten horen, afhankelijk van de emotie die hij ervaart. Het is een schichtig dier, in eerste instantie angstig. Als hij bang is, kan hij plukken vacht verliezen. Je moet uiterst zacht en geduldig met hem zijn om zijn vertrouwen te winnen. Als dat gebeurt, is hij nieuwsgierig, receptief en kan zelfs speels worden.
Hij is een uitstekende klimmer die vele accessoires in zijn kooi zal waarderen om te springen en zich te verstoppen. Het chinchilla laat zich niet gemakkelijk strelen of oppakken. Het is beter om de chinchilla niet te veel te hanteren en hij is wantrouwig ten opzichte van vreemden die hem niet mogen aanraken. Veranderingen van leven of locatie moeten worden vermeden.
Het is een nachtdier dat tegen de late namiddag wakker wordt. Het is niet gemaakt om alleen te leven. In de natuur, leven chinchilla's in groepen. Het wordt aanbevolen om een paar of twee mannetjes die samen opgegroeid zijn te adopteren. Twee vrouwtjes samen kunnen elkaar na verloop van tijd niet meer uitstaan. Het mannetje is over het algemeen aanhankelijker dan het vrouwtje, maar hij blijft schuw en houdt er niet van om gehanteerd te worden.
Het dieet van de Chinchilla
Zijn voeding moet evenwichtig zijn en rijk aan vezels. In de natuur voedt hij zich met gras en droge bladeren. Hij kan worden gevoed met pellets aangevuld met voedsel dat lang gekauwd moet worden om zijn tanden, die voortdurend groeien, te slijten. De pellets mogen geen mix zijn van zaden of fruit. Hij heeft een dieet arm aan vetten, mineralen en suikers maar zeer rijk aan lange en korte vezels.
Hooi moet een groot deel van zijn voeding vormen en hij moet er altijd toegang toe hebben. Hij kan verse of gedroogde bloemen eten, maar moet hier geleidelijk aan gewend raken, omdat zijn spijsverteringssysteem gevoelig is. Ook fruit en groenten moeten in kleine hoeveelheden worden gegeven. Als u uw chinchilla traktaties wilt geven, bied dan gedroogde elementen zoals bladeren, paardenbloem bloemen.. Maar altijd in kleine hoeveelheid. Gesuikerde traktaties, luzerne, zaden... moeten worden vermeden. Fruit en groenten worden afgeraden. Zijn spijsverteringskanaal is niet gemaakt om veel verschillende voedingsmiddelen te verwerken.
Zoals het konijn herkauwt de chinchilla zijn caecotrope pellets om ze volledig te verteren en zijn darmflora in evenwicht te houden. Een knaagblok levert hem minerale stoffen en sporenelementen terwijl het hem in staat stelt zijn tanden te slijpen. Er moet altijd zoet water beschikbaar zijn. Kraanwater is vaak te kalkrijk, daarom wordt geadviseerd om flessen bronwater te geven of osmosewater.
De gezondheid van de Chinchilla
Als hij te veel wordt gehanteerd of gestrest is, verliest de chinchilla zijn haren, want hij gebruikt ze als verdedigingsmechanisme. Zoals alle knaagdieren kan hij tandproblemen hebben, maar ook maagproblemen. Hij kan zijn haren verliezen wegens slechte voeding of stress. Hij kan ook zijn staart verliezen (zoals hagedissen) om aan een roofdier te ontsnappen.
Deze vacht vraagt speciale aandacht. Het moet glanzend, zijdeachtig, zacht zijn. Een bad met zand of aarde in zijn kooi stelt hem in staat zijn vacht te onderhouden. Het is niet nodig hem te borstelen, zand- of aardebaden zijn voldoende. De chinchilla kan zijn eigen vacht kauwen; dit gedragsprobleem wijst op voedingstekorten, te veel stress of vermoeidheid, te veel lawaai of slechte hygiëne. Zijn levensverwachting is 10 tot 15 jaar, maar hij kan 20 jaar bereiken.
De habitat van de Chinchilla
In een huis of appartement leeft de chinchilla in een grote kooi met metalen tralies. Ze moet uitgerust zijn met veel accessoires zodat hij kan klimmen, klauteren, springen…
De kooi moet rustig staan, want de chinchilla blijft een nachtdier. Het sluitsysteem moet veilig zijn, omdat de chinchilla snel zal leren hoe het te openen. Hij heeft een grote kooi nodig die het hem mogelijk maakt om te springen en gemakkelijk te bewegen. Het moet minstens een meter hoog zijn en verdeeld in meerdere niveaus.
Zijn kooi moet op een droge, koele plaats staan, beschermd tegen vochtigheid en tocht. Plastic onderdelen moeten vermeden worden aangezien de chinchilla ze zou kunnen knagen en ziek worden. Voor zijn welzijn en eenmaal vertrouwd, zal hij vrijheid onder toezicht waarderen voor een paar uur per dag buiten zowel als binnen.
Het is een schuchter dier, dat overdag slaapt, en het is geen huisdier voor kinderen. Hij kan samenleven met een hond of kat als hij er van jongs af aan aan gewend is.
De voortplanting van de Chinchilla
De seksuele volwassenheid treedt in bij de vrouwtjes rond de vierde maand en bij de mannetjes rond de zesde maand. Het wordt echter sterk afgeraden om een vrouwtje te laten dragen voor de leeftijd van één jaar. De zwangerschap duurt meer dan 110 dagen. Een worp omvat meestal twee tot drie jongen maar kan oplopen tot vier met één worp per jaar.
In de natuur is het vrouwtje loops in november en mei; in huiselijke omstandigheden kan ze het hele jaar door loops zijn. De jongen worden geboren met haren en de ogen open. De voortplanting is zeer moeilijk voor particulieren. Stress veroorzaakt vaak miskramen. Bovendien mag het vrouwtje niet meer dan één worp per jaar hebben, wat erg stressvol is voor het paar om gescheiden te worden.
Te onthouden tips! De chinchilla is een kleine bal van zeer zachte pels maar hij vereist veel voorzorgen. Hij wordt niet aanbevolen als huisdier voor jonge kinderen of als er andere dieren in huis zijn. Het is een nachtdier, dat schuw is en veel geduld vereist om vertrouwen te winnen.
