Waarom plast mijn kat overal?

• Wanneer mijn kat nog een kitten is
• Jongvolwassenen (tussen 2 en 7 jaar)
• Territoriale markering
• Oudere katten (>10 jaar)

Wanneer mijn kat nog een kitten is

Het kan voorkomen dat uw kitten niet op de juiste plaatsen plast, maar dit is vaak zeldzaam omdat het leren om zijn behoefte buiten of in de kattenbak te doen zeer instinctief is bij dit dier (meer dan bij honden, bijvoorbeeld). In de natuur gaat het er eigenlijk om zijn uitwerpselen te bedekken om geen sporen achter te laten voor mogelijke roofdieren of concurrenten.

Echter, een kitten dat te vroeg van zijn moeder gescheiden is en nog niet gespeend is, heeft dit gedrag misschien niet echt geleerd. In dat geval zijn er vaak andere gedragsproblemen mee gemoeid en is het raadzaam een dierenarts te bezoeken.

Een andere mogelijkheid is aangeboren afwijkingen. Dit kan gaan om problemen in de urinewegen (vooral de ureters, die de buizen zijn die de urine van de nieren naar de blaas leiden), wat leidt tot een onvermogen van de kat om de drang om te plassen te controleren, resulterend in bijna permanente incontinentie. Gelukkig zijn deze misvormingen zeldzaam.

Jongvolwassenen (tussen 2 en 7 jaar)

In deze leeftijdscategorie is er een belangrijke aandoening die deze behoefte bij katten veroorzaakt om overal te plassen. Het treft zowel mannetjes als vrouwtjes. Het is een verzameling van problemen bekend onder de naam aandoeningen van de lagere urinewegen (FLUTD). Deze ziekte kan leiden tot frequent plassen van kleine hoeveelheden urine (hetzij in de kattenbak, hetzij daarbuiten), plasproblemen (bloed of kreunen tijdens het plassen) en plassen op ongepaste plaatsen.

De oorzaken van FLUTD zijn als volgt:

1. De aanwezigheid van blaasstenen die het moeilijk maken voor urine om door te gaan (10 tot 15% van de gevallen). Ofwel moeten deze stenen chirurgisch worden verwijderd, of er moet een speciaal dieet worden gegeven dat de zuurgraad van de urine verandert en de vorming van bepaalde stenen voorkomt.

2. In sommige ernstige gevallen zijn de urinewegen volledig geblokkeerd en kan de kat niet meer plassen. Dit is een levensbedreigende diergeneeskundige noodsituatie: de wegen moeten worden gedeblokkeerd en de urine moet snel worden afgevoerd.

3. anatomische afwijkingen (10%, voornamelijk bij jonge dieren)

4. gedragsstoornissen (10%)

5. urineweginfecties (1%): urineweginfecties zijn dus zeer zeldzaam. Bij katten kunnen we dus spreken van cystitis zonder dat er noodzakelijkerwijs microben bij betrokken zijn. Urineweginfecties komen vaker voor bij oudere katten.

6. Onbekende oorzaken (60 tot 70%): in dit geval spreken we van idiopathische cystitis omdat we de reden voor deze urinewegproblemen niet kennen. We weten dat stress een belangrijke factor is in het verschijnen van dit type cystitis (verhuizing, luidruchtige kinderen,...). Bovendien treft deze aandoening het vaakst katten die alleen binnen leven, gevoerd worden met brokjes in plaats van paté, samenleven met andere katten maar slechts één kattenbak delen. Het is ook een probleem dat vaak terugkeert.

Eenvoudige maatregelen kunnen dit type cystitis voorkomen, en dus voorkomen dat uw kat overal in huis plast:

In de eerste plaats moet stress zoveel mogelijk worden verminderd, onder meer door het leefmilieu van uw kat te verrijken met speelgoed, en door regelmatig met hem te interageren door middel van strelingen en spel.
Bepaalde conflicten tussen katten die onder hetzelfde dak leven, kunnen voor aanzienlijk stress zorgen. Probeer deze conflicten zoveel mogelijk te beperken. Er zijn feromoonverspreiders die zeker effectief zijn om katten te kalmeren en gerust te stellen.

Het is noodzakelijk om plaatsen te hebben die specifiek aan de activiteiten van de kat zijn gewijd: een plek om te rusten, een plek om de klauwen te scherpen, een plek voor de kattenbak die niet dichtbij de voedingsplaats moet zijn!

Er is een regel over het aantal kattenbakken dat je moet hebben in verhouding tot het aantal katten: één kattenbak per kat plus één extra. Deze regel is niet absoluut, echter, als uw kat (of katten) de neiging hebben urinewegproblemen te hebben, kan dit effectief blijken te zijn. Bovendien tolereren sommige katten geen geurige kattenbakvullingen of compleet gesloten kattenbakken.

De uitwerpselen van uw kat moeten dagelijks worden verwijderd en het kattengrit moet minstens één keer per week volledig worden vervangen en de bak volledig worden gereinigd. Bleekwater is een goed desinfectiemiddel voor kattengrit, temeer omdat de kat de geur van dit product waardeert en dus gemakkelijker zijn kattenbak zal gebruiken (denk er echter aan om de bak goed te spoelen na het reinigen met bleekwater)

Het is ook belangrijk om uw kat te stimuleren om maximaal te drinken. Het kan verstandig zijn om over te stappen van droogvoer naar natvoer zoals blikvoer, en om de portie te verdelen over 3 maaltijden per dag. Als uw kat terughoudend is om uit een waterbak te drinken, zijn er watersystemen gebaseerd op drinkfonteinen die beter geschikt kunnen zijn voor hem.

Samengevat, probeer zoveel mogelijk aan te passen aan het karakter van uw kat om deze problemen van plassen in het hele huis te voorkomen.

De territoriale markering

Sommige niet-gecastreerde mannelijke katten hebben de neiging om buiten hun kattenbak te plassen om hun gebied te markeren, vooral door middel van vrij verticale urine stralen op bepaalde specifieke plekken in huis. Sterilisatie stopt in de meeste gevallen dit gedrag. Echter, sommige gesteriliseerde dieren behouden deze gewoonte, maar dan is het een teken van een gedragsprobleem gerelateerd aan stress zoals een verandering in zijn leefomgeving (verhuizing, de komst van een kind of een nieuwe kat, etc...)

Oudere katten (>10 jaar)

Bij oudere katten verschijnen andere verschijnselen die urinaire problemen kunnen veroorzaken, wat leidt tot plassen buiten de kattenbak. In feite zijn door ouderdom de organen, waaronder de nieren, minder functioneel, wat niet zonder gevolgen is.

Een van de meest belangrijke urinaire aandoeningen bij de oude kat is chronische nierinsufficiëntie, die op de eerste plaats komt. Een kat met deze ziekte drinkt enorm veel, veel meer dan enkele maanden eerder en zal dus vaker plassen. Soms plast hij buiten zijn kattenbak omdat hij zich niet meer kan inhouden of andere problemen heeft (zoals artrose) die hem beletten zich correct te verplaatsen. Chronische nierinsufficiëntie gaat vaak gepaard met andere symptomen zoals anorexia, braken...

Andere metabole of organische ziekten bij oude katten kunnen hen meer laten drinken en dus meer laten plassen. Dit zijn infecties van de baarmoeder bij niet-gesteriliseerde vrouwtjes, het optreden van diabetes mellitus of schildklierproblemen.

Voor een oudere kat met urinaire problemen is het verstandig om een dierenarts te consulteren om de oorsprong van de problemen nauwkeurig te diagnosticeren en dus een geschikte behandeling op te zetten. In sommige gevallen is het nodig om een dierengedragsspecialist te raadplegen om bepaalde specifieke problemen op te lossen.

LET OP: in het geval dat uw kat buiten zijn kattenbak plast, zoals we zojuist hebben besproken, gaat het waarschijnlijk om een gedragsprobleem of een ziekte. Het is onder GEEN beding toegestaan om de waterinname van uw kat te beperken (of het nu een jonge of oude kat is) omdat dit ernstige problemen kan veroorzaken.