Hoe zorg je voor een niet-gespeend puppy?
Er zijn meerdere redenen waarom je moet zorgen voor één of meer niet-gespeende puppies: bij geboorte kan het zijn dat sommige puppies te zwak zijn om zelf te kunnen drinken. In andere gevallen kan het zijn dat de moeder niet kan zogen, of zelfs overlijdt tijdens de bevalling. Je kan dan genoodzaakt zijn de taken over te nemen en zelf zorg te dragen voor het nest tot aan de spening, op 8 weken oud.
Inhoudsopgave:
- Een gezonde puppy hebben
- Een geschikte omgeving garanderen
- Een niet-gespeend puppy voeden
- Een niet-gespeend puppy opvoeden
Een gezonde puppy hebben
Allereerst moet een puppy die niet normaal opgevoed kan worden door zijn moeder bij geboorte altijd door een dierenarts gezien worden om zeker te zijn dat hij sterk genoeg is om thuis opgevoed te worden, en om uit te sluiten dat hij geen aangeboren afwijkingen heeft.
Het probleem van de colostrumopname is ook belangrijk: 10% van de antilichamen worden overgedragen via de placenta en de overige 90% is aanwezig in colostrum, wat binnen de eerste levensuren geconsumeerd moet worden. Puppies die deze stof niet ontvangen, zijn gevoeliger voor infecties en de sterfte is hoger in de eerste levensdagen. Je moet dus zo snel mogelijk contact opnemen met je dierenarts om kunstmatig colostrum te verkrijgen.
Bovendien moet het ontbreken van colostrumopname in aanmerking worden genomen bij het opstellen van het vaccinatie- en ontwormingsprogramma.
Over het algemeen zijn de eerste 36 uur van het leven van een puppy cruciaal. Zonder melk, colostrum en een voldoende hoge temperatuur is het risico op overlijden door onderkoeling en hypoglykemie groot.
Een geschikte omgeving garanderen
De pasgeboren puppy heeft een rustige, droge en schone omgeving nodig. Hij moet geplaatst worden in een comfortabel bed waarvan de bodem bedekt is met doeken of trainingsmatten. De temperatuur is ook heel belangrijk: het moet 30°C zijn in de eerste week en vervolgens 26°C in de volgende twee weken. Daarna is 21 tot 22°C voldoende. Ook, als de puppy erg zwak is, kan het beter zijn dat hij enige tijd in een couveuse doorbrengt en met een sonde wordt gevoed bij de dierenarts voordat je thuis met de verzorging verdergaat.
Een niet-gespeend puppy voeden
Als je geen toegang hebt tot hondenmelk, is de beste oplossing het gebruik van een vervangende melk met ongeveer 33% eiwitten en 41% vetten. Het komt in poedervorm, die gereconstitueerd moet worden. Vanwege de rijkdom aan lactose en het gebrek aan vetten is koemelk niet geschikt.
Puppies die kunstmatig zijn gevoed, hebben in eerste instantie een mindere groei dan andere puppies, maar ontwikkelen zich normaal. De groeiachterstand wordt snel ingehaald na het spenen.
Praktisch gezien, is het vooral belangrijk om een puppy niet te overvoeden, vooral in de eerste 3 dagen. Hij moet vaak gevoerd worden, maar in kleine hoeveelheden. Om dit te weten te komen, is het noodzakelijk om het dier elke dag te wegen. Bij geboorte weegt een puppy tussen 250 en 500 gram. De eerste twee dagen zijn 8 kleine maaltijden nodig, daarna 6 gedurende de rest van de eerste week. De frequentie kan vervolgens worden verlaagd naar 5 maaltijden per dag tot de leeftijd van 16 weken, vervolgens 4 maaltijden tot aan het spenen. Ook mag het tijdsverschil tussen twee maaltijden de eerste 15 dagen geen 4 uur overschrijden.
De melk moet bereid worden met heet water, dan toegediend worden op 37°C, waarbij de puppy op de buik gehouden wordt, met het hoofd rechtop. Ten slotte is het na elke maaltijd noodzakelijk om het anale en genitale gebied te stimuleren met een vochtig watje, om de reflex voor urineren en ontlasting te stimuleren.
Het geleidelijke speningsproces begint op een leeftijd van 3/4 weken en eindigt rond 6/8 weken. Net zoals bij een kitten, gaat het om het geleidelijk introduceren van vast voedsel. Daarvoor kun je de puppy brokjes aanbieden samen met melkvervanger, en daarna brokjes gemixt met water. Ook moeten ze altijd toegang hebben tot een kom met vers water.
Een niet-gespeend puppy opvoeden
De afwezigheid van de moeder heeft onmiskenbaar gevolgen voor de psychologische ontwikkeling van de puppy. Het is ten zeerste aan te raden om advies in te winnen bij een gedragsdierenarts om het verschijnen van gedragsstoornissen te voorkomen. Het grootste risico is met name het gebrek aan verkrijging van zelfbeheersing, wat betekent dat de puppy niet in staat is zijn bijtgedrag te beheersen. Vanwege de bijzondere plaats die de hond inneemt in de samenleving en binnen het gezin, vertegenwoordigt dit type stoornis een gevaar en lijkt het raadplegen van een specialist fundamenteel.
Over het algemeen, zodra de puppy levendig begint te worden en te spelen, laat hem niet toe jou te bijten tot het pijn doet; zodra de beet te sterk is, zeg je "nee" op een ferme manier, pak je de puppy bij de nekvel en schud je hem lichtjes.
Vergeet niet dat het nooit wenselijk is om een niet-gespeende puppy van zijn moeder te scheiden. Adopteer niet en bied geen puppy's ter adoptie aan die jonger zijn dan 2 maanden, zelfs als ze al vast voedsel eten. Het is belangrijk te onthouden dat spenen ook overeenkomt met een bepaalde mate van gedragsvolwassenheid.
