Politiehonden: 11 Meest populaire rassen!

De politiehond zorgt dagelijks voor onze veiligheid. Deze werkhonden hebben ook zulke aangename en aanhankelijke karakters dat hun populariteit ver buiten het kader van hun functies strekt. Ze vinden steeds vaker een plaats in het gezinsleven, tot groot geluk van iedereen. Ontdek de 11 onmisbare rassen en vind degene die jouw hart kan winnen, net zo goed als jouw respect.

Laten we beginnen met de bekendste politiehond: de Duitse Herder. Vaak "wolfshond" genoemd, hij heeft een gemakkelijk te herkennen lichaamsbouw. Deze middelgrote en stevige hond heeft een lichaam dat langer dan hoog is. De lijn van zijn rug buigt naar de grond toe bij de bekken. Zijn kop draagt trots en is versierd met een prachtig zwart masker.

Zijn eerste officiële verschijning was in 1892 tijdens een hondententoonstelling. Echter, het was pas in 1899 dat hij erkend werd. De creatie van dit ras wordt toegeschreven aan Kapitein Max Emil Friedrich von Stephanitz. De Duitse Herder maakte later een spectaculaire entree in het leger, waar hij echte heldendaden verrichtte aan het front, naast de soldaten.

De Duitse Herder is een evenwichtige, zelfzekere, gehoorzame en moedige hond. Levendig, van nature blij en loyaal, hij is erg intelligent. Beschermend, het doel van zijn bestaan is om zijn baas te plezieren, terwijl hij zich ervan verzekert dat deze in volledige veiligheid is. Vanwege zijn grootte, net als veel andere honden van dit formaat, loopt hij het risico op heupdysplasie naarmate hij ouder wordt.

In eerste instantie werd de Beagle massaal gebruikt bij slipjachten. Men gaat ervan uit dat hij een groot succes werd in de 11e eeuw, met name omwille van deze reden, maar sporen van het ras gaan terug tot aan het oude Griekenland! Gedurende de 16e eeuw wint het ras aan populariteit in Engeland. Frankrijk had het geluk de verspreiding van de Beagle op haar grondgebied te zien in 1860, dankzij marineofficieren die zijn gezelschap waardeerden. Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft hij de planeet op zijn eigen manier veroverd en vandaag de dag geniet hij de status van meest voorkomende zwerfhond ter wereld.

De Beagle is levendig, energiek en vastberaden. Moedig en bestendig, hij bezit een onfeilbare reukzin. In het dagelijks leven heeft hij veel beweging nodig. Zonder enige agressieve neigingen naar mensen toe, kan hij zelfs bijzonder aanhankelijk zijn met zijn baas!

Zijn voeding voor honden moet perfect aangepast zijn aan zijn fysieke activiteit. Van deze subtiele balans hangt zijn levensduur af. Het is een hond die graag rustig eet op regelmatige tijdstippen.

De Beagle is middelgroot, met een sterk hoofd. Hij heeft platte oren waarvan de uiteinden afgerond zijn. Zijn bruine ogen stralen zijn levenslust uit. Zijn vacht is kort maar bestendig. Misschien verrast het je dat zijn vacht volledig wit kan zijn. Het is waar dat je meestal een driekleurige Beagle tegenkomt: zwart, wit, bruin.

Van gemiddelde grootte en gewicht, is hij zeer intelligent, zeer volgzaam en heeft een zeer aanhankelijk karakter. Uithoudingsvermogen en trouw, het is een ongecompliceerde hond. Hij heeft echter wel beweging nodig om zijn energie kwijt te kunnen. Gehoorzaam, hij toont een bijzondere aanleg voor springen.

In de 19e eeuw hebben Nederlanders al hun energie ingezet om het ras te redden, bedreigd door te veel kruisingen, en om een standaard te produceren die nu wereldwijd erkend is. Eens bijna uitgestorven, is de Hollandse Herder tegenwoordig zeldzaam in Frankrijk. 

Voor zijn maaltijden is de Hollandse Herder niet veeleisend. Zijn eetlust is matig en hij is tevreden met een industrieel dieet zowel als met de goede kleine gerechten bereid door zijn baasje. Hij moet echter regelmatig vlees eten en heeft een kalfsbot nodig. Deze laatste wordt gebruikt om zijn kaak te versterken en voor de verzorging van zijn tanden.

De Boxer maakt deel uit van de grote familie van de doggen en daarom zijn zijn oorsprong diep geworteld in het Oosten. Tijdens het christelijke tijdperk verspreidden deze molossers zich over de hele wereld. Afhankelijk van het land waar ze werden verwelkomd, namen ze een ander uiterlijk aan, door de loop van verschillende kruisingen. Voor de eerste keer beschreven in 1880, na de alliantie van een veedrijver en een Engelse bulldog, kreeg de Boxer zijn eerste officiële standaard in 1902, enkele jaren na de oprichting van een club gewijd aan het ras. Het leger heeft veel gebruik gemaakt van deze hond tijdens de Eerste Wereldoorlog, waar hij zich opmerkelijk heeft onderscheiden. In de loop der jaren heeft hij zichzelf ook opgelegd binnen de politiekrachten en werd hij in 1924 geclassificeerd als werkhond.

Bekend om zijn koppigheid, kan de Boxer moeilijk zijn om te trainen. Karakteristiek vrolijk, speels en nieuwsgierig, hij heeft moeite om gehoorzaam te zijn. Aan de andere kant is het een hond die zijn baasje grenzeloos liefheeft en toegewijde loyaliteit en trouw toont. Zijn kinderlijke karakter stelt hem in staat om in harmonie te leven met zeer jonge mensen, met wie hij urenlang speelt.

De Boxer accepteert industrieel voer vrij goed. Hij geniet ook van het genot van een goede maaltijd een of twee keer per dag. Echter, smelt niet voor zijn look van een fijnproever, want hij mag niet snaaien buiten de voedertijden!