Hoe verloopt de voortplanting bij een teef?
- Wanneer kan mijn teef zwanger zijn?
- Hoe verloopt de dracht bij de teef?
- De diagnose van de dracht bij de dierenarts
- Hoe zorg je voor een zwangere teef?
- Hoe verloopt een normale bevalling?
Wanneer kan mijn teef zwanger zijn?
Deze vraag wordt vaak gesteld in twee verschillende situaties: ofwel is uw teef gedekt door een reu, en vraagt u zich af of ze zwanger kan zijn, ofwel wilt u een dekking voor uw teef plannen. In beide gevallen moet u een aantal dingen weten over de seksuele cyclus van de teef.
De leeftijd van de puberteit varieert. Teven van kleine rassen zijn vroeger puberaal (meestal tussen 4 en 10 maanden, tegen 1 jaar tot 1,5 jaar voor grote rassen). Teven hebben over het algemeen 2 cycli per jaar, maar sommige hebben er maar één, terwijl anderen er 3 hebben. De duur van de cyclus en het interval tussen twee cycli variëren van teef tot teef. We onderscheiden vier fasen:
- Gedurende ongeveer tien dagen verliest de teef bloed. Ze trekt reuen aan, maar weigert systematisch de paring.
- Gedurende de volgende tien dagen (gemiddeld) verdwijnen de bloedverliezen. De teef blijft de reuen aantrekken, maar deze keer accepteert ze de paring. Haar gedrag is vaak veranderd: ze is levendiger, loopt weg en eet iets minder dan gewoonlijk.
- Vervolgens komt er een vrij lange fase (2-3 maanden) waarin de teef zwanger kan zijn of niet. Het is vaak in deze periode dat ze gezondheidsproblemen kan ontwikkelen, zoals metritis.
- Tenslotte begint een periode van seksuele rust die enkele maanden duurt.
Als u uw teef wilt laten dekken, is het aan te raden om eerst uw dierenarts te raadplegen om verschillende redenen:
- Een klinisch onderzoek uitvoeren om te verzekeren dat uw teef gezond is, een ontwormingsschema op te stellen, maar ook om te controleren of haar vaccinaties up-to-date zijn, wat belangrijk is voor haar gezondheid en die van de pups. Inderdaad, de teef zal haar antilichamen via de biest aan de geboorte overdragen. De vaccinatie van de teef is dus ook belangrijk voor de bescherming van de pups.
- Een follow-up van de cyclus van uw teef uitvoeren om het ideale moment voor de paring te bepalen. Deze follow-up kan gebaseerd zijn op vaginale uitstrijkjes die de dierenarts vervolgens onder de microscoop bekijkt, of op bloedonderzoeken van progesteron.
Soms zijn twee paringen nodig om zeker te zijn dat de teef daadwerkelijk zwanger is.
Het wordt vaak aangeraden om uw teef niet te laten fokken tijdens haar eerste loopsheid, om zeker te zijn dat ze haar groei heeft voltooid en dat de zwangerschap goed verloopt. Bovendien neemt het risico toe vanaf een bepaalde leeftijd, en het wordt afgeraden om uw teef te laten dekken na 7 of 8 jaar. Ten slotte is het beter om niet meer dan één nest per jaar per teef te overschrijden.
Belangrijk: weet dat u als professionele fokker wordt beschouwd als u meer dan 2 nesten per jaar verkoopt, en dat u onderworpen bent aan administratieve verplichtingen.
Hoe verloopt de dracht bij de teef?
Bij de teef duurt de dracht gemiddeld 63 dagen na de ovulatie, dus tussen 57 en 70 dagen na de paring.
De uiterlijk waarneembare signalen zijn nogal laat. Over het algemeen kan het gedrag een beetje veranderd zijn. Zwangere teven zijn over het algemeen rustiger, angstiger en meer op zichzelf. Er kunnen enkele vaginale verliezen waargenomen worden.
De tepels veranderen ook: rond 35 dagen van de dracht verlengen de tepels, zwellen licht. Vervolgens, rond 45 dagen, kunnen enkele druppels melk uitkomen als er druk op wordt uitgeoefend. Aan het einde van de dracht zwellen de tepels duidelijk op. De zichtbare uitzetting van de buik is laat.
Vanaf de 5de week van de dracht neemt het metabolisme van de teef sterk toe. Haar eetlust neemt dus ook toe. Het is belangrijk om haar dieet aan deze periode aan te passen.
Let op: deze signalen zijn laat, onbetrouwbaar en kunnen ook wijzen op gezondheidsproblemen zonder verband met een dracht. Als u vermoedt dat uw teef zwanger is, is het raadzaam dit te laten bevestigen door een dierenarts.
De diagnose van de dracht bij de dierenarts
De diagnose van de dracht kan het vroegst rond 3 weken dracht uitgevoerd worden; de foetussen beginnen immers zichtbaar te worden op de echografie tussen 21 en 28 dagen. Een andere methode is de bloedtest op een hormoon dat door de placenta wordt afgescheiden, genaamd "relaxine". Deze test wordt vaak het vroegst uitgevoerd rond de 25ste dag.
Vanaf ongeveer 1 maand dracht, is het mogelijk dat de dierenarts de foetussen kan voelen door palpatie, mits de teef niet te dik is en ze ontspannen is. Dit is echter geen zeer betrouwbare methode. Aan het einde van de dracht is het ook mogelijk om het hart van de pups te horen met een stethoscoop.
Vanaf ongeveer 47-50 dagen zijn de botten van de foetussen voldoende gevormd om onderscheiden te worden op een röntgenfoto. Het is dan mogelijk om ze te tellen door het aantal zichtbare koppen op de röntgenfoto te tellen.
Hoe zorg je voor een zwangere teef?
De eerste weken kunt u haar hetzelfde voer blijven geven als normaal. Echter, vanaf de 5de week van de dracht nemen de voedingsbehoeften van de teef toe. Ze is echter niet noodzakelijk in staat om een grotere hoeveelheid voer in te nemen, vooral aangezien de foetussen belangrijke ruimte innemen in de buik. Het voer moet dus rijker en energierijker zijn. Hondenpuppy-voer kan interessant zijn. Bovendien kan het verstandig zijn om de maaltijden verder op te splitsen. Vraag uw dierenarts om advies over de voeding van uw teef. Denk eraan om een geleidelijke voedselovergang te maken voor elk nieuw dieet.
Uw teef kan matige fysieke activiteit blijven hebben. Ze zal waarschijnlijk sneller moe worden. Een oplossing kan zijn om de duur van de wandelingen te verkorten, maar de frequentie te verhogen.
Let op: Geef uw teef nooit medicijnen zonder eerst uw dierenarts te raadplegen. Veel medicijnen zijn gecontra-indiceerd tijdens de dracht vanwege toxiciteit voor de foetus.
Hoe verloopt een normale bevalling?
Selectie door de mens heeft geleid tot het ontstaan van bepaalde rassen die niet zelfstandig kunnen bevallen, meestal omdat het hoofd van de puppy te groot is bij de geboorte om door het bekken van de moeder te passen. Dit zijn de zogenaamde brachycephalische rassen die een platte snuit hebben zoals de buldoggen en mopshonden, of honden wiens hoofd groot is in verhouding tot de rest van het lichaam zoals chihuahuas. Voor deze teven is een keizersnede verplicht. De datum van de operatie wordt van tevoren gepland.
In andere gevallen kan de bevalling van de teef thuis plaatsvinden. Zorg ervoor dat ze een rustige en comfortabele plek heeft, die u meerdere dagen voor de geplande bevallingsdatum ter beschikking stelt, zodat ze eraan kan wennen.
Er zijn een paar tekenen die wijzen op een naderende bevalling. Bijvoorbeeld, binnen 24 uur voor de geboorte daalt de rectale temperatuur meestal tot onder de 37°C. In eerste instantie zal de teef zich willen afzonderen. Anderen weigeren echter om hun eigenaar te verlaten. Vervolgens komen er weeën, gevolgd door groenige vaginale afscheiding. Deze fase kan 1 tot 4 uur duren. Dan begint de fase van de uitdrijving van de eerste pup. Dit gebeurt meestal in een craniocaudale presentatie, maar stuitliggingen zijn niet zeldzaam.
Een belangrijke regel is om zo min mogelijk in te grijpen zonder eerst uw dierenarts te raadplegen. Teven zijn erg gevoelig voor infecties (metritis in het bijzonder) en elke manipulatie met onvoldoende schone handen kan ernstige gevolgen hebben. Hou de bevalling van een afstand in de gaten. Over het algemeen kan de bevalling van een teef vrij lang duren. Je moet kalm en geduldig zijn.
Als u weet dat er meerdere pups geboren moeten worden, houd er dan rekening mee dat er tot twee uur tussen twee pups kan verstrijken. Daarna, waarschuw uw dierenarts. Evenzo, als de teef lijkt niet in orde te zijn, of als ze veel bloed verliest, bel dan de dierenkliniek. Zelfs in een noodgeval is het altijd beter om uw komst van tevoren te melden.
Elke pup zal gelikt worden door zijn moeder, die de membraan die hen omgeeft zal eten voordat ze de navelstreng doorbijt met haar tanden. Zorg ervoor dat de pups snel beginnen te zogen.
In de overgrote meerderheid van de gevallen verlopen bevallingen zonder complicaties.
Pauline Denoeux
Bronnen :
COLIN M. Reproductie van huisdieren, uitgegeven door het veterinaire punt 2004, 207p.
