Glaucoom bij de kat: oorzaken, symptomen en behandeling
Glaucoom bij de kat is een oogziekte die doorgaans katten treft. Grotere ogen, rood van kleur met regelmatige traanafscheiding, dit zijn de tekenen van deze degeneratieve oogziekte die kan leiden tot progressief verlies van het zicht. Specifieker gezegd, het oog van de kat produceert overmatige waterige afscheidingen wat resulteert in een toename van de intraoculaire druk wat schade toebrengt aan de oogzenuw en het netvlies.
Daarom, bij de minste twijfel over het gedrag van de kat, moeten zijn ogen onmiddellijk door een dierenarts worden onderzocht om de revelerende tekenen te kunnen vaststellen. Over het algemeen betreft glaucoom bij katten oudere katten, hoewel het vanaf de geboorte kan voorkomen. In dit artikel gaan we in op de oorzaken, de symptomen en de behandeling van deze oogziekte.
De oorzaken van glaucoom bij de kat
Glaucoom bij de kat is een ernstige oogaandoening die kan leiden tot blindheid of totaal verlies van het zicht. Deze aandoening heeft verschillende oorsprong.
Het aangeboren glaucoom
Dit kan het gevolg zijn van een genetische verandering tijdens de zwangerschap. Hierdoor is de ziekte al aanwezig vanaf de eerste maanden van de kat. Het symptoom is erg simpel: het oog van het dier toont een kleine misvorming. Desalniettemin, blijft dit type glaucoom zeer zeldzaam bij katten.
Het primaire glaucoom
Wanneer deze oogaandoening wordt overgedragen door de ouders van het dier, spreekt men van een erfelijke ziekte die primaire glaucoom wordt genoemd. Doorgaans treedt het op enkele jaren na de geboorte, dat wil zeggen, op 4 of 5 jaar, het treft eerst één oog van het dier waarna het het andere oog enkele maanden later aantast. Hoewel het vrij zeldzaam is bij katten, zijn er bepaalde rassen die bijzonder gevoelig zijn voor deze aandoening, waaronder de Birmanen, Perzen of zelfs Siamen.
Het secundaire glaucoom
Men spreekt van secundair glaucoom wanneer deze oogziekte zich heeft ontwikkeld als gevolg van een andere oogaandoening. Daarom wordt het beschouwd als de meest voorkomende vorm van glaucoom bij katten. De meest voorkomende oogaandoeningen die aanleiding geven tot deze vorm van ziekte zijn:
- Anterieure uveïtis: dit is een irritatie in de binnenkant van de oogbol;
- De cataract: de lens van het oog genaamd de lens zwelt op en wordt donkerzwart;
- De luxatie van de lens: de lens beweegt binnen de oogbol;
- Het hyphema: het oog van de kat begint te bloeden.
De symptomen van glaucoom en diagnose
Bij aanwezigheid van deze ziekte verliest het oculaire systeem van de kat zijn normale functie. Het dier kan dus veel tekenen vertonen die vaak alarmerend zijn om zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen.
- Een snelle vergroting van de grootte van de oogbol;
- Rode ogen;
- Een verwijding en asymmetrie van de pupillen;
- Gesloten oogleden;
- Regelmatige traanvloed;
- Aantasting van de oogzenuw;
- Een progressief verlies van het zicht dat blijkt uit een ongeordende manier van lopen.
Om glaucoom bij katten te diagnosticeren, is de dierenarts de enige gezondheidsprofessional die dit kan doen. Hiervoor zal hij de intraoculaire druk (IOD) meten met behulp van een speciaal apparaat genaamd de tonometer. Deze meting is volledig pijnloos, maar vereist volledige immobiliteit om een betrouwbare waarde te verkrijgen. Daarom kan de sessie stressvol zijn voor de kat. Deze diagnose maakt het mogelijk om de ernst van de pathologie te evalueren en mogelijke visuele schade te beperken.
De behandeling van glaucoom
Het doel van een glaucoombehandeling is om pijn te elimineren terwijl de intraoculaire druk wordt gestabiliseerd om blindheid te voorkomen. Hiervoor zal de dierenarts een behandelprotocol opstellen om het effectief te behandelen. Om de druk te verlagen, is het toedienen van oogdruppels en corticosteroïden in de vorm van injecties de meest gebruikte behandeling. Vaak blijkt dit soort behandeling met speciale oogdruppels zelfs na enkele maanden gebruik niet effectief te zijn. Wanneer het resultaat onbevredigend is, is een chirurgische ingreep noodzakelijk om de druk in het oog te verminderen. Dit betreft de enucleatie, die bestaat uit het verwijderen van het zieke oog en het implanteren van een prothese.
Daarnaast kan glaucoom op een andere manier worden behandeld: met behulp van laser. Als de ziekte recentelijk is ontstaan, blijft een chirurgische ingreep met laser een goede optie om de oogvochtproductie aanzienlijk te verminderen en dus de druk te verlagen. Het is een redelijk dure ingreep die vereist dat je goed verzekerd bent om er gebruik van te kunnen maken.
Preventie van glaucoom
Om te voorkomen dat een gezelschapsdier zoals een kat deze ernstige oogziekte krijgt, is het belangrijk om hem een gezonde omgeving en passende zorg te bieden. Beginnend met een uitgebalanceerd dieet dat hem fysiek en mentaal sterk houdt. Bovendien, om het ontstaan van glaucoom te voorkomen, moet het ten koste van alles worden vermeden om de kat zomaar te laten rondzwerven. Na een wandeling wordt geadviseerd om zijn ogen grondig te controleren. Bij de geringste oogaandoening moet er onmiddellijk zorg worden verleend om de ontwikkeling van bepaalde ziektes te voorkomen. Bij elke gedragsverandering of een verandering in de manier van bewegen van het dier, moet de eigenaar extra waakzaam zijn voor zijn dier. Dit kan het begin zijn van een oogziekte. Daarom moet hij regelmatig de ogen en het zicht van de kat in de gaten houden. Ook moet er niet worden vergeten om periodiek voor controle naar de dierenarts te gaan.
Hoewel het voorkomen van glaucoom bij katten moeilijk is, is het mogelijk om te anticiperen op eventuele gezondheidsproblemen. In feite kan het afsluiten van een huisdierenzorgverzekering een onmiskenbare oplossing zijn om niet te veel geld uit te geven aan de zorg voor het dier. Met regelmatige veterinaire opvolging en een goede kennis van de kattenpathologieën, heeft je kat een grote kans om zijn gezondheid te behouden, en jij om de risico's en ziekten die hem kunnen aantasten te voorkomen. Blijf dus aangesloten op onze blog die over de gezondheid van dieren gaat om u op de hoogte te houden van de verschillende aandoeningen en passende zorg.
