Dierenwelzijn en Emmanuelle Rivassoux: interview in 9 vragen
Binnenhuisarchitecte en bekende partner van Stéphane Plaza in Maison à Vendre en Mieux chez soi op M6, weet u dat Emmanuelle Rivassoux zich inzet voor het dierenwelzijn? Gepassioneerd door behang, decoratie, home staging, zet ze zich ook in voor het dierenwelzijn, huisdieren, in het bijzonder honden en boerderijdieren.
Als zodanig is ze de meter van de vereniging FONDS SAINT BERNARD, die zich inzet voor de adoptie van dieren. Bovendien is ze samen met haar man peter van de vereniging SAUVE TON BOURBON die hulp biedt aan zwerfhonden op het eiland Réunion. Overigens heeft ze daar haar hond Bonny gevonden, die verdwaald was in de straten van Réunion. Onze speciale verslaggeefster had het geluk om Emmanuelle te interviewen die zo vriendelijk was om onze nieuwsgierige vragen te beantwoorden. Lees onze exclusieve interview om meer te weten te komen over deze geliefde publieksfiguur!
- 1. Het dierenwelzijn: hoe zet je je daarvoor in?
- 2. Beschrijf jouw relatie met dieren
- 3. Zijn dieren onmisbaar voor jou in het dagelijks leven?
- 4. Denk je dat we nog meer kunnen doen voor het dierenwelzijn?
- 5. Vertel ons over je eerste ontmoeting met Bonny
- 6. Was het voor jou belangrijk om een hond met een handicap te adopteren?
- 7. Wat is bijzonder aan Bonny?
- 8. Begeleidt ze je tijdens je reizen?
- 9. Het Tac O Tac-moment van Bonny
1. Het dierenwelzijn: hoe zet je je daarvoor in?
Ik ben meter van de Fonds St Bernard die strijdt voor de adoptie van dieren en daarnaast zijn mijn man en ik samen peter en meter van een vereniging die heet Sauve Ton Bourbon die zich bezighoudt met reddingsacties op het eiland Réunion, want daar is ter plaatse een echt probleem op dit gebied. Er zijn enorm veel zwerfhonden op de eilanden, want er zijn geen structuren zoals de SPA die we in het binnenland hebben.
Onze huidige hond komt uit Réunion, het is een hond die van de straat komt (ze heeft een leeg oog, een scheve poot, enz.) Ze woont al 3 jaar bij ons, en zo ben ik geïnteresseerd geraakt in de zaak van de Royal Bourbons (dat is de naam die we geven aan honden die van straat komen, het is geen ras).
Vandaag de dag zijn we erg trots om deze vereniging te steunen, ik heb zelfs meegedaan aan Les Reines du Shopping speciaal "associations" om deze vereniging te verdedigen en geld in te zamelen. Stéphane Plaza heeft ook een show Chasseurs d’Appart gedaan om geld in te zamelen.
2. Beschrijf jouw relatie met dieren
Ik hou van alle dieren, ik heb vanzelfsprekend een sterkere relatie met de honden die ik heb gehad, het is een dier dat constant bij je leeft, in jouw ritme. Maar samen met mijn man hebben we ook een geadopteerde ezel, een geit en een konijn.
Voordat dit alles begon, ben ik altijd omringd geweest door dieren. Ik kreeg mijn eerste hond toen ik 5 jaar oud was, hij heeft me 17 jaar lang vergezeld, dus dat was een vrij sterke relatie. Dan, zodra ik met mijn man ging samenwonen, kregen we een paar maanden later onze eerste hond.
Om een kleine anekdote te vertellen, ik ben drie keer gebeten toen ik klein was, maar dat heeft me nooit getraumatiseerd!
3. Zijn dieren onmisbaar voor jou in het dagelijks leven?
Ah ja, dat is zeker waar! Ik denk zelfs dat ze onmisbaar zijn voor elke persoon. Ik heb veel moeite om het te begrijpen als iemand me vertelt dat hij niet van dieren houdt...
Ik stel me voor dat het eerder angst is of dat men niet gewend is, maar voor mij is het ONMOGELIJK om te zeggen dat we niet van dieren houden, want het is alleen maar liefde, alleen maar positief. Er zijn zelfs kinderziekenhuizen die de aanwezigheid van dieren ontwikkelen om troost te bieden, of leerkrachten die een kat in hun klas integreert om de kinderen te kalmeren. Dieren hebben echt voordelen voor mensen.
4. Denk je dat we nog meer kunnen doen voor het dierenwelzijn?
We kunnen meer doen, dat is duidelijk, en we gaan die kant op, onze generatie gaat die kant op en dat is geweldig. Tegenwoordig besteden we aandacht, het is een onderwerp dat mensen raakt en we gaan de goede kant uit, zelfs als er nog steeds veel te doen is.
Maar ik vind het geweldig dat onze generatie interesse toont in dit onderwerp en massaal opkomt voor het dierenwelzijn.
5. Vertel ons over je eerste ontmoeting met Bonny
Nou, ze komt uit Réunion, ze nam het vliegtuig en werd gerepatrieerd door een vereniging die haar in een pleeggezin plaatste. Ze was toen erg bang (bang voor mensen, ze verstopte zich, ze piste zichzelf onder als iemand te dichtbij kwam).
Toen we haar voor het eerst zagen, waren we verliefd op haar: ze heeft een beetje een vreemd hoofd, laten we zeggen, het is niet de eerste schoonheidsprijs (lachen), maar wij vonden haar prachtig. We begonnen een band te vormen na ongeveer een week, en na een maand toen ze begon zich veilig bij ons te voelen. Vandaag de dag is ze nergens meer bang voor, zelfs niet voor buitenstaanders.
6. Was het voor jou belangrijk om een hond met een handicap te adopteren?
Ja, absoluut, net voor Bonny hadden we een Beagle die 13 jaar bij ons was, het was onze baby. Toen hij wegging, was dat heel moeilijk en we hebben niet meteen een nieuwe hond geadopteerd. We hebben 6 maanden gewacht om een andere te verwelkomen, maar tijdens die 6 maanden wisten we dat we eerder voor een hond zouden kiezen die moeilijk te plaatsen was: ofwel een senior, ofwel een zieke of gehandicapte hond, wat sommige mensen kan ontmoedigen. Toen ik begon te zoeken naar een nieuwe hond om te adopteren, viel ik op een foto van Bonny met haar missende oog en ik dacht "zij is het!".
Sociale media neigen veel naar de zogenaamde "reddings" adopties en dat is erg leuk. Het feit dat sommige mensen "reddings" dieren adopteren en hun ervaring delen, geeft anderen ideeën.
7. Wat is bijzonder aan Bonny?
Ze heeft OCD! Haar ding is schoenen... Elke keer als we weggaan, moet ze een schoen pakken die ze in haar mand brengt zonder het te beschadigen. Hoe bozer ze is over ons vertrek, hoe voller de mand wordt met schoenen (soms tot wel 7 stuks).
Zoals alle honden, is ze gulzig. Ze klimt op de bank of het bed, of we nu thuis zijn of bij mensen. Wij wonen duidelijk bij onze hond (lachen), het is haar huis en wij passen ons aan haar aan.
8. Begeleidt ze je tijdens je reizen?
Wanneer ik alleen naar Parijs ga en mijn man in de bergen blijft, blijft Bonny bij hem. Maar wanneer we samen weggaan, komt ze met ons mee en ze is echt "all terrain": bijvoorbeeld als ik haar meeneem op een opname, leg ik gewoon een deken in een hoek en ze kan zonder problemen wachten, zonder kattenkwaad, zonder te blaffen, enz.
9. De Tac O Tac minuut van Bonny
- Sociaal of Terughoudend? Sociaal!
- Mensen of Honden? Mensen!
- Brokjes of Paté? Paté!
- Bal of Stok? Stok!
- Lange wandelingen of Rondje door de wijk? Ze viert feest liever bij terugkomst van de wandeling dan bij het vertrek (lachen).
Zeer gevoelig voor het dierenwelzijn, Emmanuelle Rivassoux is een echte inspiratiebron voor veel dierenrechtenactivisten. Als expert in meubeldesign en een liefhebber van huisdieren sinds haar jeugd, moedigt ze u aan om een huisdier te adopteren, gehandicapt of niet, om hem een kans te geven geliefd en verzorgd te worden. Als u de strijd van haar favoriete verenigingen wilt ondersteunen, ga dan naar haar Instagram-profiel om haar dagelijkse avonturen te volgen.
