Leeuwenkopkonijn: Alles wat je erover moet weten!

Het Leeuwenkopkonijn wordt steeds populairder in Frankrijk. Zijn succes is te danken aan zijn originele uiterlijk met zijn lange, donzige manen die doen denken aan die van een leeuw. Maar dit lagomorfe dier is een perfect klein konijn gezelschapsdier, intelligent en aandoenlijk, speels en bestendig als het goed verzorgd en goed gevoed wordt. Het kan bijzonder teder zijn, ook al blijft het een dier met een "karakter".

Het Leeuwenkopkonijn is een relatief recent ras omdat het sinds eind jaren '80 in Frankrijk aanwezig is. Het werd snel heel populair. De naam komt natuurlijk van zijn karakteristieke "manen" die doen denken aan die van een leeuw. 

Zijn vacht is kort op het lichaam, maar zijn hoofd is omringd door haren die tot 10 cm lang kunnen worden. Dit dwergkonijn (het weegt gemiddeld minder dan 1,5 kg) is waarschijnlijk het resultaat van kruisingen tussen een "klassiek" konijn en een Angora of semi-Angora konijn. Sommigen denken dat het het resultaat is van een kruising tussen dwergkonijnen uit Nederland en Zwitserse voskonijnen.

Maar toch, omdat zijn manen geen genetisch erkend kenmerk hebben, wordt het dwergkonijn leeuwenkop niet erkend door de Franse Federatie van Konijnenfokkers. Daarentegen wordt dit ras officieel erkend door de "British Rabbit Council", de BRC, sinds 2002.

Het Leeuwenkopkonijn is een dwergkonijn met een gewicht dat varieert van 1,3 tot 1,8 kg. Het heeft een compact en kort lichaam, een ronde achterhand, goed gepositioneerde kleine poten met vrij korte achterpoten. Het hoofd is afgerond met een klein plat neusje. Zijn oren zijn recht en minder dan 5 cm lang. De vacht is kort, gelijkmatig, fijn en glad op het lichaam. Het kan wit, zwart, gevlekt zijn...

Wat zijn manen betreft, die hem zijn naam geven, deze zijn lang en pluizig. Ze omringen zijn hoofd met een pony tussen de oren. Het kan egaal of meerkleurig zijn met zeer lange haren, maar is niet altijd heel regelmatig. Het kan variëren met de leeftijd en voeding. Het kan zelfs gebeuren dat de manen bij volwassen leeftijd verdwijnen of verminderen. Je moet wachten tot het konijn ongeveer zes maanden oud is voordat deze manen volledig ontwikkeld zijn.

Het Leeuwenkopkonijn is meestal een rustig en sociaal dier, dat graag in gezelschap van mensen is. Het houdt ervan om verzorgd te worden, geniet van aaien. Net als andere konijnen, blijft het schuchter en mag het niet worden blootgesteld aan stressvolle gebeurtenissen. Het houdt van spelen, springen, rennen, zich uitleven. Het kan perfect samenleven met kinderen die geleerd hebben het te respecteren en het nooit aan de oren op te tillen.

Maar opgelet: het konijn moet knagen om zijn tanden te slijten; als het vrijgelaten wordt in een kamer, moet je het absoluut in de gaten houden of zijn omgeving veiligstellen; elektrische draden, meubelpoten, planten of elk ander voorwerp om op te knagen zal hem passen. Ook al kan het leren om bepaalde dingen niet te knagen, het is aan te raden om heel attent te zijn.

Het is een perfecte metgezel die op verschillende momenten van de dag verzorging nodig heeft. Het vraagt om aandacht maar kan "koppig" zijn als het naar eigen inzicht wil verkennen. Met zachtheid en geduld kan het Leeuwenkopkonijn een echte kameraad worden voor kinderen en volwassenen.

Het Leeuwenkopkonijn is een herbivoor. Het moet gevoerd worden met een speciaal dieet voor konijnen en stofvrij geurig hooi dat altijd beschikbaar is. Dit hooi kan worden aangevuld met specifieke pellets. Groenvoer is essentieel en het Leeuwenkopkonijn zal dol zijn op gras, paardebloemen, klaver die het in de tuin kan grazen.

Dit dieet kan worden aangevuld met groene groenten en vers fruit, maar in beperkte hoeveelheid om spijsverteringsproblemen te voorkomen. Fruiten moeten sporadisch gegeven worden omdat ze rijk zijn aan suikers. 

Fruit en groenten worden gegeven als traktatie, in kleine hoeveelheden zodat ze snel gegeten worden. 

Fris water moet uiteraard altijd beschikbaar zijn. Men mag niet vergeten de knaagproducten beschikbaar te stellen zodat het konijn zijn tanden kan slijten, die voortdurend doorgroeien. Het is niet per se nodig om deze producten te kopen. Takken van hazelaar, wilg, appelboom, linde, beuk... voldoen uitstekend.

Het Leeuwenkopkonijn is nogal robust en zijn levensverwachting kan gemakkelijk acht tot tien jaar bereiken. In de natuur is het konijn een prooi en het heeft de neiging om eventuele gezondheidsproblemen te verbergen. Het is daarom essentieel om het dagelijks goed te observeren om te controleren of het niet ziek of gewond is.

Het wordt sterk aangeraden om het te vaccineren tegen myxomatose voor de leeftijd van drie maanden en tegen virale hemorragische ziekte of VHD. Tand- en spijsverteringsproblemen zijn de meest voorkomende. Een aangepaste voeding en regelmatige controle van de tanden helpen deze te voorkomen. Een evenwichtige voeding op basis van hooi en specifieke korrels garandeert een goede gezondheid.

Het Leeuwenkopkonijn is ook gevoelig voor het inslikken van haarballen. Wanneer het zich likt, slikt het haren in die in de maag of darmen een bal kunnen vormen en een obstructie kunnen veroorzaken. Regelmatig borstelen beperkt dit probleem. Inderdaad, zijn vacht moet meerdere keren per week worden geborsteld, vooral bij de manen en nog meer tijdens de rui. De haaruitval vindt meestal plaats in de lente en de herfst.

Maar als het konijn constant binnen in een huis leeft, zal het het hele jaar door een beetje haar verliezen. De ogen kunnen worden schoongemaakt met een vochtig kompres en de klauwen regelmatig geknipt.

Een Leeuwenkopkonijn is misschien niet erg groot, maar het heeft dagelijks ruimte nodig, zowel in zijn hok als om zich uit te leven. Het hok of de kooi moeten dus groot genoeg zijn met een of meerdere plekken om zich te verstoppen en te slapen. Het moet rechtop kunnen staan zonder de wanden te raken. De bevuilde delen moeten zeer regelmatig worden schoongemaakt. 

De moet geplaatst worden op een rustige plek, uit de tocht, ver weg van warmtebronnen. Het Leeuwenkopkonijn kan zindelijkheid leren als je een hoekbak installeert en consequent schoonmaakt buiten de bak. Zijn geur zal dan beperkt blijven tot zijn kattenbak. 

Het konijn moet minstens twee uur per dag kunnen uitgaan, in een kamer of in een ren in de tuin. Het is een robuust dier en als het daar van jongs af aan aan gewend is, kan het prima buiten leven, mits het een goed onderkomen heeft.

Als het binnen leeft, kan er een ren in de tuin worden ingericht als het mooi weer is. Het mag niet in volle zon staan want het konijn lijdt snel onder de hitte. Hoe dan ook, het moet zo vaak mogelijk kunnen rennen, springen en zich uitleven.

Het is een ideale metgezel voor kinderen die echter moeten leren om het voorzichtig te hanteren. Het is een intelligent dier dat in staat is om meerdere woorden te leren, op zijn naam te reageren en bepaalde bevelen te gehoorzamen. Het kan samenleven met een kat en zelfs een hond als beide dieren van jongs af aan gewend zijn om samen te leven. Toch blijft toezicht noodzakelijk. Het kan samenleven met een cavia, maar twee mannelijke konijnen mogen nooit samen gezet worden. Ze zouden kunnen vechten en elkaar verwonden.

Het konijn bereikt seksuele volwassenheid rond vijf tot zes maanden voor de vrouwtjes en vier tot zes maanden voor de mannetjes. De voortplanting kan bijna het hele jaar door plaatsvinden en een maand na de dracht. Konijnen fokken erg snel en de dracht duurt van 28 tot 34 dagen met nesten van twee tot zes jonge konijnen. 

Het wordt afgeraden om een paar te kopen en in dit geval is het beter het mannetje te castreren of het vrouwtje te steriliseren. Deze laatste kunnen de neiging hebben om schijndrachten te ontwikkelen. Sterilisatie elimineert dit risico.

Laatste advies: het Leeuwenkopkonijn kan niet tevreden zijn met continu in een kooi (zelfs een grote) te leven en het heeft echt dagelijks contact nodig. Het is discreet, maar vereist dat er tijd voor hem beschikbaar is.