ACTU: Begraven met je Huisdier, een praktijk die wettelijk moet worden gemaakt!
Het verlies van een huisdier is sterk gereguleerd door de wet, of het nu gaat om een hond, een kat, een konijn of een paard. Met je huisdier begraven worden is nog steeds niet mogelijk op het moment van schrijven van dit artikel. Onze Europese buren zijn nog steeds verder met deze wettige praktijk in Zwitserland, Duitsland of het Verenigd Koninkrijk. Wat wilt u doen met het stoffelijk overschot van uw metgezel? Begraving, internering, destructie of crematie zijn verschillende mogelijkheden afhankelijk van het ras van het dier en de grootte. Maar, het laatste nieuws brengt de hoop dat op een dag de as van een meester en zijn trouwe hond zich in het kerkhof kunnen herenigen voor de eeuwigheid. Licht op ons actuele onderwerp!
Rusten in vrede met je huisdier: een wet die bij de tijd is
Als we uitgaan van het universele principe dat het huisdier integraal deel uitmaakt van het gezin, zou het opportuun zijn om deze idyllische mogelijkheid te herzien.
Sommige afgevaardigden willen dit recht verdedigen, namelijk, dat de urn van zijn dier aansluit bij zijn meester in het graf. Loïc Dombreval (LREM), voorzitter van de parlementaire studiegroep over de Dierenconditie, merkt op dat er weinig kans is dat dit voorstel, ingediend op 9 februari 2022, ooit zal worden aangenomen, misschien op een dag? Net zoals iemand bij zijn overledenen voorwerpen kan leggen die hen dierbaar waren, zou een lichte wijziging van de wet in deze zin de relatie mens-dier symbolisch kunnen troosten.
Zo zou iedereen die dit wenst en dit bij leven uitdrukt, kunnen laten neerleggen in het kerkhof van de gemeente de crematie-urn van zijn overleden dier. Het is gespecificeerd dat zijn naam niet gegraveerd kan worden om niet te storen voor andere families die komen treuren.
Al gelegaliseerd in andere landen van de Europese Unie, biedt de tekst ook aan iedereen die voor crematie heeft gekozen de mogelijkheid om hun as naast hun gecremeerde dieren in een dierenkerkhof te plaatsen. De wetgevingsvoorstel nr. 5007 gericht op het toestaan van overleden eigenaars om te rusten met hun huisdieren presenteert de volgende motieven:
"als een burger uitdrukkelijk en vrij zijn wil uit om te rusten met zijn dier na zijn dood, moet zijn wil gerespecteerd worden en het respect voor deze wil schendt niet de volksgezondheid, de bescherming van de orde, de gezondheid of de publieke moraal, of de bescherming van de rechten en vrijheden van anderen”.
Wat de huidige wetgeving zegt
Het huisdier heeft op 16 februari 2015 een nieuw juridisch statuut verkregen, veel beter dan het ooit werd beschouwd als een roerend goed. Artikel 505-14 van het Burgerlijk Wetboek erkent dieren als "levende wezens met gevoel". Het Strafwetboek en het Landelijke Code* beschermen de rechten van dieren en voorzien sancties in geval van schending van hun respect.
Op dit moment is het strikt verboden om het stoffelijk overschot van zijn dier in het familiegraf of op wat voor openbare plek dan ook te begraven. Bepaalde voorwaarden moeten gerespecteerd worden, te beginnen met het feit dat je eigenaar van je terrein moet zijn als je je dier thuis wilt begraven. Het gewicht van het dier bepaalt een paar mogelijke opties.
*Landelijke Code en zeevisserij: boek II, titel I van het wetgevende en regulerend deel in het bijzonder artikel L. 214-6 tot L. 214-8-1, L215-10, R. 214-19 tot R. 214-34 en R. 215-2 tot R. 215-6.
Het begraven van huisdieren: wat te doen?
Bij twijfel is het raadzaam om het sanitaire reglement van zijn departement te raadplegen, de gemeente te contacteren of zijn dierenarts. Bijvoorbeeld, het sanitaire reglement van Parijs staat het begraven van overleden dieren niet toe.
Gewoonlijk moeten grote dieren zoals een paard, pony, ezel, schaap of geit worden toevertrouwd aan een professional in destructie (artikel L226-1 van de Landelijke Code en zeevisserij). Kleinere dieren zoals de hond, de kat of het knaagdier kunnen worden begraven in een dierenkerkhof, in een gemeenschappelijk graf of individueel.
Sinds 2009 biedt het bedrijf HORSIA in heel Frankrijk de keuze van de crematie van een paard dat is overleden, binnen maximaal 48 uur.
| Gewicht van het dier | Begrafenis dierenkerkhof | Individuele of collectieve crematie | Destructie |
> 40 KG | NEE | NEE | VERPLICHT |
| < 40 KG | ONDER VOORWAARDEN* | JA met mogelijkheid om de urn terug te krijgen | NEE |
*Als u kiest voor een dierlijke begrafenis in uw tuin en dit is toegestaan, zijn hier enkele regels om te weten:
- Een afstand van 35 meter van woningen, putten, bronnen, drinkbare waterkasteelen of water- en saneringsnetwerken respecteren;
- Een gat van 1,20 meter diepte graven om te voorkomen dat een roofdier het graf ontgraaft;
- Levende kalk over het stoffelijke overschot gieten voordat het met aarde wordt bedekt of het lichaam in een doek, een kartonnen doos of houten doos of een begrafeniscocon wikkelen.
Om te onthouden! De Algemene Code van Territoriale Collectiviteiten geeft aan dat de begrafenis in een gemeentelijke begraafplaats uitsluitend is voor personen die overleden zijn die in leven of niet de concessie kopen. Auteurs die zich illegaal ontdoen van het dode lichaam van een dier riskeren straffen tot € 3.750. Er bestaan dierenbegrafenisdiensten die de ondersteuning op zich nemen vanaf het begin van uw dierlijk rouwen. De dierenarts kan ook op uw kosten de uitvaart van uw dier verzorgen. Raadpleeg uw kliniek voor meer informatie.
